< In dit deel met name de groene en lichtgroene gebieden in het centrum. We beginnen echter met een stuk woestijn/sahel.
Deel 4 Centraal-Afrika:
21. Niger
22. Tsjaad
23a. Soedan Noord
23b. Soedan Zuid
24. Djibouti
25. Eritrea
26. Nigeria
27. Oubangui-Chari (Centraal Afrikaanse Republiek)
28. Kameroen
29. Sao Tomé & Principe
30. Equatorial Guinee
31. Gabon
32. Congo Brazzaville
33. Congo Kinshasa (Democratic Republic of Congo (DRC))... Zaire
_________________________________________________________________________________
Opvallend bij dit land is dat er tussen de separate volkeren geen strijd is op basis van geloof: zowel de Hausa (dominant in het zuiden rond de hoofdstad), de Fulani, de Toearegs als andere nomadische veehouders hangen de islam aan. Om toch een representatie in de Assemblée Nationale van diverse etniciteit te waarborgen is er een scheiding van machten: de president en de premier. Beiden zijn van andere signatuur.
Heden bereiken er nog steeds berichten dat de 'lichtgekleurde' Touaregs in het noorden van Niger de 'donkergekleurde' bevolking uit het zuiden op basis van huidskleur minderwaardig vinden (?.. dit is niet mijn tekst). 'Slavernij' blijkt anno 2008 nog voor te komen (?). Rondom de grens met Nigeria is de terreurgroep Boko Haram actief. Fysisch geografisch bestaat Niger uit:
a. woestijn in het noorden: 65% met de Azbine ten zuiden van het Algerijnse Ahagarmassief en de Tchigaï richting Libie (vulkanisch gevormde ruggen tot 2000m hoog) en de
b. < de Nigervallei in het zuidwesten rond de hoofdstad Niamey waar de bevolking grotendeels is geconcentreerd
c. het Tsjaadbekken met het Tsjaadmeer in het zuidoosten met de Dillia als belangrijkste aanvoer vanuit Azbine (of Aïr).
< Hamani Diori 1960. Na Frankrijk. Parti Progressiste Nigérien. Droogte: 1973. Oppositiepartij Sawaba verboden.
Seyni Kountché 1974. Typische staatsgreep: opschorting grondwet, het parlement naar huis en verbod politieke acts. Bekijk.
Ali Saibou 1987. Kountché overlijdt. Stafchef militaire raad. Opstelling handvest nieuwe grondwet (1989).
Amadou Cheiffou 1991. Premier. Rol van de president nu slechts ceremonieel. Referendum 1993: meerpartijen.
Mahamadou Issoufou 1993. Premier. Hausa.
Souley Abdoulaye 1994. Premier. Labiele politiek.
Amadou Boubacar Cissé 1995. Premier. National Movement for the Development of Society (MNSD).
Boukary Adji 1996. Premier voor een paar dagen.
Amadou Boubacar Cissé 1996. Second term.
CHAOS 1996. Zelfs in die mate dat de VS hulp opschort. Pogingen terugkeer naar een 'bestuurbaar land'.
Ibrahim Hassane Mayaki 1996. Premier. Former minister of foreign affairs: buitenlandse zaken. En dat is hier hard nodig.
Daouda Malam Wanké 1999. Mainassara dus uit de weg (moord): voorbereiding democratisch kiesstelsel z.s.m.: grondwet.
Hama Amadou 2000. Premier second term. Tamelijk ijdel. Weigert VN-inmenging.
Seyni Oumarou 2007. Premier. MNSD. Djermavertegenwoordiger. In verband gebracht met corruptie (schoolfondsen).
Tandja Mamadou 2009. Bekritiseerd referendum om langer als president aan te blijven.
Albadé Abouba 2009. Premier. Om zeep geholpen door de militaire junta.
Ali Badjo Gamatié 2009. Premier. Laatste onder Tandja.
COUP 2010. Militairen maken een einde aan het bewind Tandja.
Mahamadou Danda 2010. Premier. Tijdelijk onder Djibo.
< Mahamadou Issoufou 2011. President. PNDS. Haussa. Overleeft aanslag juli 2011.
Brigi Rafini 2011. Premier. Tuareg. President en premier nog altijd van verschillende etniciteit (afgewisseld met de Djermastam). Dat het moeizaam is om de politieke stabiliteit te bewaren behoeft na het voorgaande geen betoog.
Aanvullend: landenweb Niger
Resiadvies: Niger
__________________________________________________________________________
Tsjaad
Movement for Democracy and Justice in Chad, United Nations Mission in the Central African Republic and Chad, Transitional Government of National Unity.
Er valt weinig structuur te herkennen in de politiek van Chad. Globaal: christenen in het zuiden en islamieten in het noorden. De etnische rivaliteit is enorm.
Movement for Democracy and Justice in Chad, United Nations Mission in the Central African Republic and Chad, Transitional Government of National Unity.
Er valt weinig structuur te herkennen in de politiek van Chad. Globaal: christenen in het zuiden en islamieten in het noorden. De etnische rivaliteit is enorm.
< Om nog maar te zwijgen over de oostgrens met Darfour (Sudan).
Automatisch gevolg: geen buitenlandse investeringen/valuta en dus armoede en
ellende (Chad heeft o.a. geen kusthaven). Spannend worden de verkiezingen in november 2010.
Fysisch dan maar even: < de
Aouzou Strip is de noordgrens met Libie alwaar uraniumertsen zijn gevonden.
Libie (Khadaffi bemoeide zich overal mee) claimde lange tijd dit gebied. Onderdeel van het Tibestigebergte.
Het Ennediplateau ligt in het oosten: grens met Darfour. Dit zijn woestijn- en
steppegebieden.
Het overige Chadlandschap behoort tot het Tsjaadbekken dat
richting het zuidwesten geleidelijk afdaalt: de Chaddepression ofwel < Lake Chad.
Dit zijn savannes en tropische regenwouden met in het zuiden de Oubangi-Chari,
de belangrijkste aanvoer richting Lac Tchad. Lake Chad vormt een verdeelpunt met drie andere landen: Niger, Nigeria en Kameroen. Clipje: Life in N'Djamena
22 Tsjaad 9,886,000 (aantal inwoners) 1,284,000 (oppervlakte in km2's) Ndjamena (hoofdstad)
Gabriël Lisette 1946. Frans bewind. Parti Progressiste Tchadien (PPT). Vrijheidsbeweging Sara vanuit het zuiden.
Gabriël Lisette 1946. Frans bewind. Parti Progressiste Tchadien (PPT). Vrijheidsbeweging Sara vanuit het zuiden.
< François Tombalbaye 1960. Zuiden onafhankelijk. Borkou-Ennedi-Tibesti Prefectuur
(BET) blijft onder Frans bestuur.
FROLINAT 1966. Opstand vanuit de noordelijke islamieten. Streven Arabische
staat. Hoofdkwartier Libie 1969.
CONFLICT LIBIE 1973. Aouzoustrook. Gevecht om de uraniumertsen. Grensgeschil tot 1994: besluit Int. Gerechtshof.
CONFLICT LIBIE 1973. Aouzoustrook. Gevecht om de uraniumertsen. Grensgeschil tot 1994: besluit Int. Gerechtshof.
Noël Milarew Odingar 1975. Coup. Tombalbaye om het leven. Félix Malloum hoofd
militaire staatsraad. Vrede FROLINAT.
Félix Malloum 1975. Verbod Mouvement National pour la Révolution Culturelle et Sociale: de partij van Tombalbaye.
Goukouni Oueddei 1979. FROLINAT. Front de Libération Nationale du Tchad (Khadaffi). Habré gesteund door de VS.
Félix Malloum 1975. Verbod Mouvement National pour la Révolution Culturelle et Sociale: de partij van Tombalbaye.
Goukouni Oueddei 1979. FROLINAT. Front de Libération Nationale du Tchad (Khadaffi). Habré gesteund door de VS.
Lol Mahamat Choua 1979. Overgangsregering (GUNT) van nationale eenheid. Die
eenheid houdt niet lang stand. Habré op een zijspoor. Libie (Khadaffi) bemoeit zich
ermee. Cold-warpolitics.
< Hissène Habré 1982. Als Khadaffi zich roert, roert de CIA zich ook. Eveneens
verkapte Franse steun: Habré terug.
Jean Alingué Bawoyeu 1991. Premier. Union for Democracy and Republic (UDR). Onderdeel povere democratisering.
Joseph Yodoyman 1992. Premier. Zoek op: GUNT.
Fidèle Moungar 1993. Premier. Demonstraties, plunderingen in Ndjamena en beschuldigingen van massamoorden.
Delwa Kassiré Koumakoye 1993. Premier. Thans (2009) minister van Economische, Culturele en Sociale zaken
Nassour Guelendouksia Ouaido 1997. Premier. Eerste vrije verkiezingen. Déby's MPS wint met 44%. Spanningen noord-zuid blijven.
Nagoum Yamassoum 1999. Premier. Later minister van buitenlandse zaken.
Haroun Kabadi 2002 Premier. Patriotic Salvation Movement (MPS van Déby).
Moussa Faki 2003. Premier. Evenals Yamassoum later minister van buitenlandse zaken.
Adoum Younousmi 2007. Premier. Paar dagen.
Youssouf Saleh Abbas 2008. Premier. Déby (president) wijst aan.
Djimrangar Dadnadji 2013. Premier. Ruim een halfjaar.
Kalzeubet Pahimi Deubet 2013. Premier. Zakenman in de katoenindustrie.
Aanvullend: landenweb Tsjaad
Reisadvies: Tsjaad... vakantieland # laatst zo'n beetje op een enkel ander land na
___________________________________________________________________________
Sudan
Maar liefst 9 landen grenzen aan Sudan (situatie van vóór 2012, dus die < grenzen met Darfur en Zuid-Soedan even wegdenken), van noord via oost naar zuid:
1. Egypt: de gehele noordgrens, met in het noordoosten een stukje betwist
terrein: < de Hala'ib triangle (dit is een bergachtig gebied aan de Rode Zee-kust
naar het zuiden doorlopend richting Djebel Oda). Waarom betwist? Onduidelijke afspraken m.b.t. grensafscheidingen vanuit het koloniale
tijdperk: de Fransen en de Britten hebben een zooitje achtergelaten, niet
alleen in Afrika, maar ook elders. < Een opvallend verschijnsel in het internationaal recht is hier trouwens Bir Tawil met de status Terra Nullius (niemandsland).
< Ten westen van dit kustgebergte ligt de Nubische Woestijn tot aan de Nijl (River Nile State). Ten westen van de Nijl (Nubiya) eveneens een woestijngebied (Libische Woestijn) dat
zich noordelijk uitstrekt via Egypte tot aan de Middellandse Zee. De verhouding
Sudan - Egypt is nog altijd ronduit slecht, mede door de verdere islamisering
van het Soedanese bewind en het weigeren van uitlevering van verdachten die een
aanslag op het leven van president Moebarak zouden hebben gepleegd. Het is ooit
vele malen beter geweest: Nimeiry - Sadat, jaren '70 (ik schrijf 2009, maar na de val van Moebarak in 2011 heeft Egypte haar handen vol aan de interne problematiek en dat geldt ook voor Soedan na de splitsing in 2011)
Een goede verstandhouding
met Sudan is voor Egypt van belang omdat Sudan de toevoer van het Nijlwater
beheerst.
Zie: Nijl (bestaansrecht oud en modern Egypte).
2. Eritrea: vanaf de grens met de Rode Zee in het oosten een grensstrook (Red Sea en Kassala) tot aan het noordoosten van Ethiopië met uitlopers van het
Ethiopisch Hoogland.
< Afgeërodeerd Djebel-landschap in Kassala met het typische suikerbroodmotief.
De verhouding Sudan - Eritrea stond jarenlang op gespannen voet wegens
wederzijdse beschuldigingen van rebellensteun, met name de JEM dat met de SLA
in de Darfurregio strijdt tegen de Soedanese overheid en de Janjaweed.
Ook
probeerde Eritrea de banden met de SPLA in het zuiden te versterken. In 2009 was er wat ontspanning met een bemiddelende rol voor Eritrea, maar wat ik begrepen heb is dat de grens tussen Sudan en Eritrea in 2015 is gesloten. (< nog zo'n plaatje te Kassala-stad)... bekijk CLIP
3. Ethiopia: grensstrook vanaf Eritrea richting de zuidgrens met Kenya: Al Qadarif, Sennar, Blue Nile, Upper Nile en Jonglei. De laatste twee behoren sinds 2012 tot Zuid-Soedan (ik kom daar zo op terug). < Al Qadarif (Gadaref)... zie: Top #30 Facts
Om dezelfde redenen als
Eritrea stond de relatie met dit land onder druk als gevolg van over en weer
steun betuigen aan rebellengroepen. Ethiopië deed dat aan de SPLA-rebellen van John Garang. Sudan
op haar beurt aan opstandelingen in Eritrea en elders in Ethiopië. Later zijn
de banden enigszins aangehaald (2009). < Sennar waterkracht Blauwe Nijl... milieuvriendelijke energie, maar kwetsbaar in een politiek instabiele omgeving.
In het noorden van de grens met Ethiopië treedt
de Blauwe Nijl (dat vanuit het Tanameer ontspringt) het Soedanese landschap
binnen met in het regenseizoen ca. 80% van de totale toevoer richting Egypte
(en daarmee de vroegere overstromingen veroorzakend). < Blue Nile El Deim Station. Je ziet hier niet zoveel aan, maar het is het punt waar de Blauwe Nijl Soedan binnenstroomt.
4. Kenya: klein stukje zuidgrens (Eastern Equatoria) alwaar massieve bergruggen
domineren met als top de < Mount Kinyeti (3187m), onderdeel van de oostelijke
flank van de East-African Riftvalley. De politieke verhouding met Kenya is
stabiel, zei het dat de gevechten van de SPLA-beweging en de daarmee
samenhangende vluchtelingenstroom de nodige controleproblemen oplevert.
Er bestaat een betwist gebied rondom
de grens: de Ilemi-driehoek waar ook Ethiopië aanspraak op maakt. Dit
territorium wordt echter geheel beheerst door Kenya. De Soedanese regering in
Khartoem heeft er geen invloed op vanwege de SPLA/M-buffer. Net als de Hala'ib-driehoek tussen Soedan en Egypte gaat het over onduidelijke afspraken uit het verleden die de Britten hier maakten. Vruchtbaarheid of bodemschatten? Nee... het blijkt slechts om prestige te gaan: territorium.
5. Uganda: uiterste zuiden van Sudan (Central Equatoria). De Witte Nijl stroomt
hier vanuit Lake Victoria het land binnen. Het algehele landschaptype is hier
savanne-achtig. Met Uganda heeft Sudan jarenlang een conflict gehad i.v.m. de
vermeende steun van Uganda aan de SPLA-rebellen. < Lappendeken van deelstaten op de grens met Kenya en Uganda. Je kunt je je voorstellen dat van een eenheid niet echt sprake is. Hoe los je dat op?... aparte soevereine staten?
President Museveni (Uganda) betichtte Sudan er
vervolgens van de uiterst gevaarlijke sekte LRA (Lord Resistence Army) van < Joseph Kony in het noorden van Uganda in het gareel te houden.
Inmiddels heeft Al-Bashir de steun aan de LRA ingetrokken (2009).
6. Democratic Republic of Congo: uiterste zuidwesten (Western Equatoria). Met
dit land zijn geen noemenswaardige taferelen bekend (behoudens een vage
betrokkenheid bij de 2e Congolese oorlog).
De SPLM/A beheerst het gebied volledig. < volautomatische wapens met luchtsteun is te duur hier... rond 1984 was er nog wel 'ns een wereldmogendheid die e.e.a. financierde. Waren het de Russen niet, dan waren het de Amerikanen wel.
7. Central African Republic: grens in het zuidwesten (Western Bahr El Ghazal en Southern Darfur) vanaf Congo totaan Darfur (Chad). Met dit land zijn eveneens geen problemen bekend. Die liggen aan de zuidwestkant van de CAR. Bahr El Ghazal en Darfur vormen sinds 2011 de scheiding tussen Zuid- en Noord-Soedan.
Dun bevolkt
onontgonnen gebied met primitieve landbouw. Water is er genoeg: toevoer
richting de Witte Nijl (< Bahr el-Djebel, Nijlbekken) w.o. de Bahr 'El Arab en de
Pongo (vanaf het Oubangi-Chari-plateau). Het klimaat is hier overwegend savanne
en richting Darfur: steppe.
8. Chad: grootste deel van de westgrens (Western Darfur en Northern Darfur). De
verhouding Sudan - Chad is één van de kernpunten van het Darfurconflict. Chad
beschuldigt Sudan ervan de Janjaweed-milities van wapens te voorzien. < De
Janjaweed achtervolgen JEM- en SLA-rebellen en vluchtelingen tot voorbij de
Tsjaadse grens alwaar ze niks te zoeken hebben.
Een oplossing van het conflict
is nog niet in zicht. Al-Bashir beschouwt het als een binnenlandse
aangelegenheid. Deze regio wordt bepaald door een vruchtbaar vulkanisch
gebergte: de Djebel Mara. Het schaarse water dat hier stroomt is mede een
oorzaak van dispuut. (< Darfur-dorpen in brand)... bekijk: Darfur in 10 minutes
< waar rook is is vuur... fraai plaatje: Djebel Mara kratermeer (daar kwam ooit rook en vuur uit, maar dat is wat miljoen jaartjes terug)
9. Libya: uiterste noordwesten (Northern). Politiek: Khadaffi vs. Nimeiry boterde
niet bepaald. Nu (2009): een gematigder Khadaffi en een radicalere Al-Bashir. Khadaffi
bemoeit zich niet overal meer mee (geleerd van de VS?). < afgeërodeerd rotsplateau Libyan Desert, Northern State
10. Centrale provincies in Sudan:
a. < Khartoem, de hoofdstad en ontmoeting van de Witte en de Blauwe Nijl (bekend als Al-Mogran)... bekijk: Facts & Gallery
b. Nile, ten noorden van Khartoem strekkend tot aan de grens met Egypte
c. El Gizera (Al Jazirah), een zuidelijk agglomeraat van Khartoem
d. White Nile... volg de Nijl zuidwaards
e. Northern Kordofan, ten westen van Khartoem. Kordofan is een centraal
Soedanese bergrug als uitloper van de Djebel Mara (Darfur) < markt Al-Ubayyid
f. Southern Kordofan, hier leven voornamelijk de < Nuba: een etnisch volk dat
tegen hun wil betrokken is geraakt bij de SPLA-strijd
g. Western Kordofan, grenzend aan Zuid-Soedan zowel Upper-Nile (Unity) als Bahr El Ghazal (Warrab)
h. Unity, Warrap en Lakes: dit zijn relatief kleine zuidelijke delen waar de
SPLA huishoudt (de militaire tak van de SPLM).
Soedan is qua oppervlak het grootste land van Afrika. Eigenlijk is het land
vanuit een centrale = Khartoem) onbestuurbaar. De facto bestuur vanuit
Khartoem: Al Bashir... de facto
zuidelijke regio's:
< John Garang (SPLM), maar dat was het geval tot 2011. In 2011 sprak ruim 98% van de Zuid-Soedanese bevolking zich uit voor splitsing in Noord- en Zuid-Soedan. President Al Bashir tekende ervóór al een verklaring die voorzag in onafhankelijkheid van Zuid-Soedan.
De exacte grenzen worden nog betwist en staan onder controle van de VN, met name Abyei. Hiermee kwam een einde aan een jarenlange bloedige en onhoudbare strijd tussen de noordelijke Arabieren en de zuidelijke Afrikanen. (< nogmaals dit plaatje... Darfur blijft voorlopig een ?). De afsplitsing van Zuid-Soedan is bepaald niet zonder risico omdat op het Afrikaanse continent talloze separatistische bewegingen actief zijn die elk een deel van het grondgebied in de diverse landen opeisen. Een sneeuwbaleffect is niet ondenkbaar.
23 Soedan 40.000.000 (aantal inwoners in 2009) 2.505.813 (oppervlakte in km2's, ruim 60x Nederland) Khartoem (hoofdstad)
Ismail al-Azhari 1954. Eerste premier na het Anglo-Egyptisch bewind. De zuidelijke nationalisten verzetten zich
Abdallah Khalil (Sudan Republic) 1956. Onafhankelijkheid. Gesteund door de VS tegen de Egyptische Nasserpolitiek.
Ibrahim Abboud 1958. Staatsgreep. Dictatuur. Militair ingrijpen in de
Zuid-Soedanese provincies.
Sirr Al-Khatim Al-Khalifa 1964. Premier. Opstand tegen het Abboudbewind.
Ismail al-Azhari 1965. Nu als president.
Muhammad Ahmad Mahgoub 1965. Premier.
Sadiq al-Mahdi 1966. Premier.
Muhammad Ahmad Mahgoub 1967. Second term. Conflict westen i.v.m. de juni-oorlog (Israel). Toenadering oostblok.
Babiker Awadalla 1969. Premier van korte duur. Nimeiry schaft het ambt feitelijk af.
Gaafar Nimeiry (Dem. Sudan Republic) 1969. Opnieuw staatsgreep. Vorming Nat.
Commandoraad (na tegencoup in 1971 weer opgeheven).
Babiker al-Nur Osman/Hashim al-Ata 1971. Coup tegen Nimeiry door communisten. Nimeiry gevangen gezet (liquidatie zou beter zijn).
< Gaafar Nimeiry (geconsolideerd) 1971. Tegencoup met voldoende aanhang. President. De Soedanese CP verboden + zuiveringen.
CONFERENTIE ADDIS ABEBA (First Sudanese Civil War) 1972. De (opstandige) Zuid-Soedanese provincies worden enigerlei autonomie toegezegd.
BREUK LIBIE 1976. Vermeende aanslag op het leven van Nimeiry waar Khadaffi achter zou zitten.
Hassan Al-Turabi (National Islamitic Front) 1983. Moslimbroederschap.
Invloedrijk extreem geestelijk leider strevend naar een islamitische staat.
ISLAMISERING (INVOERING SJARI'A) 1984. Vette protesten vanuit het animistische zuiden, maar ook onder de eigen Nimeiry-gelederen.
NOODTOESTAND 1984. Het geweld in Zuid-Soedan laait op: dominantie Sudan People's Liberation Mov/Arm (SPLM/A).
Abdel Rahman Suwar al-Dahab 1985. Nimeiry distantieert zich van het
Al-Turabi-gedachtegoed en wordt o.l.v. al-Dahab afgezet.
SEPARATISTISCH GEWELD ZUIDEN 1985. De SPLA verovert grote gebieden daarbij gesteund door Libië, Ethiopië en Oeganda.
Sadiq al-Mahdi 1986. Umma-partij. Vrije verkiezingen (!?). Een zwaar pakket aan vraagstukken. Geen oplossing.
Ahmed Ali al-Mirghani 1986. Democratic Union Party (DUP). De spanning noord-zuid blokkeert de politieke stabiliteit.
Omar Hasan Ahmad al-Bashir 1989. Machtswisseling gesteund door het NIF van
Turabi. Aldus: verdere radicalisering noord-zuid.
STANDPUNT SUDAN 2E GOLFCRISIS 1991. Al-Bashir betuigt zijn steun aan Saddam Hoessein's Koeweitinvasie: isolement buitenland.
WEDIJVER DINKA EN NUER 1993. Twee elkaar bestrijdende SPLM-fragmenten in het zuiden en daarmee extra instabiliteit
John Garang (Dinka) <---> Riek Machar 1993. Machar (Nuer) delft het onderspit. Hij staat een onacceptabel separaat Zuid-Soedan voor.
John Garang (SPLM) 1993. Mars tegen het NIF van Al-Bashir/Al-Turabi and the
National Democratic Alliance (NDA).
POPULAR DEFENCE FORCES (PDF) 1994. Pro-regeringsmilitie. Met geweld verdrijven van zuidelijke christenen en animisten uit Khartoem.
BREUK ERITREA 1994. Wederzijdse beschuldigingen van rebellensteun. Weigering uitlevering 'terrorist' Sanchez.
BREUK UGANDA 1995. Uganda steunt de SPLA <---> Sudan steunt de LRA (Lord Resistence Army).
BREUK EGYPTE EN DE NUBIERS 1995 Beschuldiging moordaanslag president Moebarak en onderdrukking Nubiers (noordelijk volk).
VERKIEZINGEN 1996. Al-Bashir president. Al-Turabi wordt parlementsvoorzitter. Boycot oppositie (verwacht).
EINDE DIPLOMATIE VS 1996. Beschuldigingen steun terrorisme aan het adres van Al-Bashir.
OOST-AFRIKAANSE DIPLOMATIE 1997. SPLM-voorman Garang wil praten over vrede als het 'zuiden' van de Sjari'a wordt afgezonderd.
DIPLOMATIE MISLUKT 1998. In de praktijk betekent dit 'burgeroorlog'.
Grootscheepse aanval Garang's SPLA in het zuiden. Zie: Second Sudanese Civil War.
BREUK AL-BASHIR - AL-TURABI 2000. Al-Bashir sluit Al-Turabi uit. Nieuwe partij Al-Turabi: PNC (Popular National Congress).
ELECTIONS: NIF -> NPC 2000. National Congress Party. Al-Bashir wint met grote meerderheid. Natuurlijk betwijfeld.
HUISARREST AL-TURABI 2001. Al-Turabi zou een agreement met de SPLM hebben gesloten.
HET DARFURCONFLICT 2003. Uitvloeisel van de noord-zuid tegenstellingen. Zie: Conflict in Darfur.
COMPREHENSIVE PEACE AGREEMENT 2005. Zie hier.
BREUK TSJAAD 2006. De door de Soedaanse regering gesteunde Janjaweed raken
slaags met Tjaadse militairen. (< Darfur vrouwen en kinderen op de vlucht)
AL-BASHIR VERDACHT VAN GENOCIDE 2008. Aanklacht internationaal gerechtshof. De Afrikaanse Unie raadt vervolging af.
AFSPLITSING ZUID-SOEDAN 2011. Al-Bashir stemt in gevolgd door een internationale erkenning. Onenigheid over grensafscheiding en daaraan gekoppelde olieopbrengsten duurt onverminderd voort (zie nieuws Aljazeera), evenals de eeuwenoude stammenconflicten (Dinka <-> Nuer).
Sylva Kiir Mayardit 2011. 1e president Zuid-Soedan. SPLM. Al-Bashir blijft (tot 2016) aan in Soedan (= Noord-Soedan).
Aanvullend: landenweb Soedan
Reisadvies: Soedan
Reisadvies: Zuid-Soedan... het gehele gebied rood, dus niks te zoeken daar < rood: alle reizen worden afgeraden, voorheen categorie 6
___________________________________________________________________________
Djibouti
Kleine staat aan de grens van de Rode Zee met de Golf van Aden.
Hier splitst het Oost-Afrikaans Riftsysteem zich in drie: de zgn. Afardriehoek. Het effect voor Djibouti is een diepe geul (Gulf of Tadjoura) en een aantal depressies w.o. Lac Assal: het laagste punt van Afrika (-155m).
< Je ziet hier een uiteendrijving van de Nubische plaat, de Arabische plaat en de Somalische plaat als gevolg van tektonische processen (vulkanische spreidingszones). Op termijn zal er een nieuwe oceaan ontstaan, waarvan de Rode Zee en de Golf van Aden het begin is.
< Lac Assal met 1/3 zout. Het land is feitelijk
onbewoonbaar (onvruchtbare lavaruggen, hitte en droogte).
Rond de haven van
Djibouti (hoofdstad) vindt de grootste exportstroom van Ethiopië plaats dat
zelf na de afscheiding van Eritrea geen kusthaven meer heeft.
Politiek kent het land een tweestrijd tussen de dominante < Issa-clan in het
zuiden (Somalie) en de Afar in het noorden (Eritrea). Vredesonderhandelingen
met het FRUD (Afar) hebben bijgedragen tot een redelijk stabiel politiek
klimaat dat noodzakelijk is voor de toch al belabberde situatie met droogte en
hongersnoden.
< Afar... als er door een paar fraaie dames geglimlacht wordt merk je tussen de Issa's en de Afar's weinig verschil. Beiden hangen de islam aan. Achtergrond).
24Djibouti Djibouti
Hassan Gouled Aptidon 1977. President (Issa). Na Frans Somaliland (vanaf 1883)
en Afar- en Issaland (1967 na referendum)
Ahmed Dini Ahmed 1977. Premier. Rassemblement Populairepour le Progrès (RPP). Behorend tot de Afar-groep.
Abdallah Mohamed Kamil 1978. Premier. RPP, Afar.
Barkat Gourad Hamadou 1978. Premier. RPP, Afar. Iets langer in functie dan zijn voorgangers.
FRUD 1991 Front pour la Rétablissement de l'Unité et de la Démocratie. Afar-guerrilla tegen de Issa's.
ERKENNING FRUD 1996. Na o.a. 'Franse' bufferzone tussen de Afars en regeringstroepen. Verdeling ministersposten nu.
Ismaïl Omar Guelleh 1999. President. Neef van Aptidon. Periode van hongersnood
en vluchtelingenstroom vanuit de buren.
Dileita Mohamed Dileita 2001. Premier. Union pour la Majorité Présidentielle. Eenheidscoalitie RPP en FRUD.
Abdoulkader Kamil Mohamed 2013. Premier. RPP
Aanvullend: landenweb Djibouti
Reisadvies: Djibouti
_________________________________________________________________________________
Ruim 30 jaar lang heeft Eritrea als provincie van Ethiopië een guerrillastrijd gevoerd tegen met name het bewind van Mengistu. Eerst moesten de ELF en de EPLF intern elkaar uitschakelen. Erkenning in 1993 van Ethiopische zijde maakte een einde aan het conflict. Tijdelijk, want in 1998 laaide het geschil opnieuw op.
Over grenzen en land gaat het niet want het gebied waar om wordt gevochten is
praktisch waardeloos. Prestige dus. < Eritrese burgeroorlog (Ethiopië).
.
De Eritrese bevolking is islamitisch
terwijl de Ethiopiers over het algemeen christelijk zijn (Kopten). De dorre
Rode Zee-kust tot aan Djibouti is het gebied van de Afar. Het overige hoogland,
steil terrasvormig oplopend vanaf de kust richting het < Ethiopisch Hoogland, is
het terrein van de Tigre.
De VN-missie UNMEE is onlangs beëindigd (2009). Net als
Kosovo: zoek het nu zelf maar uit....
Grensgeschillen zijn nog steeds niet beslecht. Zowel Eritrea als Ethiopië bezigen het kip en ei verhaal: eerst dit, dan dat. < Tigre dame. Zie verder: Asmara streetview.
25 Eritrea Asmara (hoofdstad)
< Isaias Afewerki 1993. Eritrean Liberation Front (ELF)/Eritrean People's Liberation Front (EPLF). Strijd met Ethiopië.
Wefre Warsay Yika'alo Program 1993. (ambitieus wederopbouwprogramma). Project. Van wederopbouw komt uiteraard weinig terecht zolang het conflict met Ethiopië niet is opgelost.
CONFLICT ETHIOPIE 1998. Grensgeschil. Interventie VN. Vredesmacht gestationeerd:
UNMEE met Nederlandse mils.
EINDE UNMEE 2008. En daarmee de Temporary Security Zone (TSZ). Het conflict is daarmee lang niet opgelost. Barslechte en onveilige omstandigheden voor het volk zijn het gevolg hetgeen de vluchtelingenstroom in 2015 verklaard. Bekijk: interview Afewerki (2010).... volgens de Eritrese president is het grensconflict met Ethiopië inmiddels verleden tijd (?)
Aanvullend: landenweb Eritrea
Reisadvies: Eritrea (wegblijven hier)
________________________________________________________________________________
Fela - I.T.T. Nigeria. C Africa. < Fela Kuti. Top African Musician! (ja, corruptie en inflatie in de tekst en dat was de zittende politieke Nigeriaanse elite niet welgevallig). We maken even een sprongetje van Oost-Afrika naar West-Afrika, afhankelijk van hoe je de indeling maakt. Djibouti behoort tot Oost-Afrika en Nigeria tot West-Afrika. Ik maak er gemakshalve dus maar Centraal-Afrika van.
Nigeria is een
federatie van 36 staten exclusief de federale hoofdstad Abuja. Voorheen (1991): Lagos.
Globaal 4 volkeren:
1. Hausa + Fulani (Noord-Nigeria, maar ver in de omtrek)... < Fula (maar er zijn vele andere volkeren rondom Nigeria met elk hun eigen taal en cultuur). Bekijk: Hausa/Fulani and the Islam (Kanem-Bornu Empire)
2. Igbo (of Ibo, zuidoost richting Kameroen). Zie ook: Biafra. Leer meer over Igbo-women (kijkje in de keuken)... bekijk nu ook alvast: How To Make Jollofrice (dat probeer ik nog wel 'ns te maken, maar hier op z'n Nigeriaans)... anders: Jollofrice Ghana-style
3. Ogoni (Niger-delta)... minderheidsgroepering, maar wel een gevoelig Nigeriaans gebied betreffend (olie)... bekijk DIT
4. Yoruba (zuidwest) in de regio Lagos.... wat is het verschil tussen deze vier vrouwen als je als Nederlandse man op uiterlijk zou mogen kiezen?... ik heb geen voorkeur. Meest bekende Yoruba (nogmaals): Fela in Concert. (Fela had vrouwen genoeg en domineerde ook zijn bandleden... de zittende politieke elite was niet zo blij met Fela)
Nigeria is qua inwoneraantal het grootste land van het Afrikaanse continent (ca. 136 miljoen, maar ik schrijf 2009... de telling in 2014 is 177 miljoen, beetje erg veel in 5 jaar tijd?). De officiële volkstelling is in Nigeria is niet al te exact, maar duidelijk is dat de bevolkingsgroei een onverantwoord hoog cijfer kent.
< Fysisch bestaat Nigeria uit drie gedeelten van voornamelijk laagland (beneden
de 300 m) gesplit door de Nigervallei en de zijrivier Benué (ik kom hier zo op terug):
a. noord: het Bauchi-plateau (in het centrum van Nigeria het Jos-plateau) met savanne en woestijn in het uiterste noorden met de stad Kano (islam)
b. zuidoost: de
Niger-delta met de Ogonistammen en een piraterijprobleem i.v.m. de olie- en
gaswinning en verder in het oosten oplopend richting het hoogland van Kameroen
(< Shebshi of doorlopend richting Lac Chad: Mandra Mountains met de Dimlang Peak, 2042m)
5. Adamawa (Yola):
staat met 21 LGA's (Local Government Area's) grenzend aan Cameroon met een zeer
bergachtig terrein (Mandara and Adamawa) gesplit door de Benue-vallei.
Fulani-stammen (moslims) hoeden hier hun vee. De hoogste berg te Nigeria is hier te vinden (Dimlang Peak ruim
2000 meter, al eerder gemeld). Ik volg hier verder de staten op alfabetische volgorde zoals je merkt.
< Er worden te Nigeria verschillende ambitieuze plannen ontwikkeld en gelanceerd in de sociaal-economische sfeer, maar worden grotendeels onderuit gehaald door tegenstellingen in de cultureel-religieuze sfeer. De Islamitische sekte Boko Haram werkt daar in grote mate aan mee.
6. Abia (Umuahia < Abia Tower):
zeer dichtbevolkte staat eveneens in de buurt van het deltagebied met de Igbo's
als voornaamste etniciteit (net als praktisch geheel zuidoost Nigeria). Dit
volk (het zijn christenen) is van oudsher een koopluivolk dat is te merken aan
het gastvrije karakter. De regio heeft te maken met een ongekende
bevolkingsaanwas (schatting is een verdubbeling in 2011 t.o.v. 1991 tot ca. 4,5
miljoen op een oppervlak van ongeveer Noord-Brabant).
7. Bauchi (Bauchi):
vernoemd naar het gelijknamige plateau (matige hoogte) ten noorden van de Niger
en de Benue (northern part of Nigeria, voorheen met Gombe de North-Eastern
State vormend)... ter vergelijking met staten als Abia of Anambra telt deze
regio ongeveer evenveel zielen, maar dan op een oppervlak van iets groter dan
Nederland... de Sahel-savanne domineert het landschap met de Hausa's en de
Fulani's als belangrijkste volkeren. < Sedert 2010 zijn aanslagen en ontvoeringen van Boko Haram talrijk in Noordoost Nigeria talrijk
8. Bayelsa (Yenagoa):
deze staat speelt een hoofdrol in de olie- en gaswinningsindustrie
(Nigerdeltagebied) en daarmee direct de meest gevaarlijke plek om je als
'westerling' te begeven (toeristen hebben hier absoluut NIETS te zoeken!) De gouverneur heeft zijn handen vol aan
veiligheidszaken. < Recente overstroming (okt 2015)
9. Benue (Makurdi):
genoemd naar de gelijknamige rivier (<) die in het noorden stroomt. Samenvattend
is de Niger de hoofdstroom in west-Afrika ontspringend vanuit het
Fauta-Djallongebergte in Guinee (en dat is heel wat km's verderop!). De Benue
is kort t.o.v. de Niger en dat heeft allemaal te maken met (abrupte)
hoogteverschillen (hooggebergte Cameroen). Hoe geleidelijker het landschap 'afdaalt',
des te langer die (hoofd)rivieren zijn. De Zambezi, de Congo en de Nijl zijn
de andere 3 in Afrika. Clip: Arts of the Benue River Valley
10. Borno (Maiduguri):
dit is de uiterst noordoostelijke provincie grenzend aan Niger, Chad en
Cameroen en wordt geregeerd door de zgn. emirs).
De Kanuri (= vissersvolk Lac Chad) en de Fulani (beiden streng islamitische volkeren) domineren. Over de relatie met terreurgroep Boko Haram: lees artikel
11. Cross River (Calabar):
hiervoor moeten we naar het uiterste zuidoosten richting de grens met Cameroen. Cross River is een
adembenemend mooi gebied! Bekijk DOCUMENTAIRE
12. Delta (Asaba): zoals de naam al zegt gelegen in het Niger Deltagebied en dus olieproducerend. Maar er wordt ook veel landbouw bedreven. Zie site. Zie ook: Delta State Development Performance. < Plantainfarm, zoek op: plantain (verschil met de banaan)
13. Ebonyi (Abakaliki): state in het nooordwesten van Cross River
ten oosten van de Nigerdelta en ontstaan in 1996 vanuit Enugu en Abia. Ebonyi wordt ook wel 'Salt of the Nation' genoemd vanwege de omvangrijke zoutdepots, maar zout is niet bepaalde een economische pijler te Nigeria. < Abakaliki Main Market
14. Edo (Benin
City): Benin City is het universitair centrum. Een grote verscheidenheid aan volkeren
leven hier. De kust van Togo, Benin (rep. of Dahomey) en de regio Lagos
heette voorheen 'Slavecoast'. Edo en Delta vormde voorheen Bendel State. < University of Benin
15. Ekiti (Ado
Ekiti): staat in het zuidwesten. De Yoruba's domineren hier. < Gecomposeerde kaart van oud-Yorubaland. Bekijk: Yoruba Dance (willekeurige clip)
16. Gombe (Gombe):
voorheen met Bauchi the North-Eastern. Vrij dunbevolkt gebied met
savannelandschap. Niet te verwarren met Gombe National Park, dat is Tanzania (Oost-Afrika). Er bestaan naast de Nigerian States ook zgn. Tradiotional States. The Gombe Emirate is er daar één van. De Emir (< hier Alhaji Abubakar Shahu-Abubaker sinds 2014) heeft verder geen politieke invloed.
17. Imo (Owerri):
part of the former East-Central State (met Anambra/Enugu) vernoemd naar de
gelijknamige rivier. De staat barst van de industriële activiteiten w.o. (naast uiteraard de petrochemische industrie) Nigerian Breweries (licentie Heineken) met Star Lagerbeer (< lekker bier, favoriet in Ghana in 2/3 literflessen). Verder is Imo het centrum der wetenschap en filosofie.
18. Jigawa (Dutse < view):
staat in het centrale noorden begrenst door Kano en Katsina in het westen,
Bauchi in het zuidoosten, Yobe in het noordoosten en Zinder (republic of Niger)
in het noorden en verdeeld in 27 LGA's (Local Government Area) met elk hun
eigen stamhoofd centraal geleid door de gouverneur. Evenals het gehele noorden van Nigeria het terrein van de Hausa/Fulani
(islamitische stammen, voornamelijk veehoeders). Het landschap is
savanne-achtig.
19. Kaduna (Kaduna):
part of the former Northern Region, thans met Abuja en Kogi de meest centrale provincie. Naast de Hausa
voornamelijk bevolkt door de < Gwari-(of Gbagyi)stam.
20. Kano (Kano):
belangrijkste staat in het noorden en het centrum van de Hausa. Kano is na
Lagos met ca. 3.6000.000 inwoners (2015) de 2e stad van Nigeria gevolgd door Abuja en Ibadan. < Kano City, River Jakara. Bekijk: Life Before Boko Haram In The City Of Kano
21. Katsina (Katsina):
grensstaat met Niger (noorden) ten westen van Kano. Menggebied van de Hausa/Fulani. Voorheen deel van Kaduna. < Katsina Sallah Durbar Festival
22. Kebbi (Birnin
Kebbi): hoervoor moet je naar het uiterste noordwesten van het land (border
with Benin en Niger op de grens met de Nigerrivier), voorheen deel uitmakend van
de Sokoto State en verdeeld in vier emirate-councils en verder in 21 LGA's. 'Emirate' houdt (voor zover niet bekend) verband met de islam. Het is een dunbevolkte regio bestaande
uit voornamelijk (zandsteen)rots rondom de Niger (zoek via Google Earth dat
meest noordwestelijk roodgetinte gebied op (Birnin Kebbi)... die rode kleur
wordt veroorzaakt door Fe2O3 en dat is dus gewoon 'roest').
23. Kogi (Lokoja):
centrumregio ten zuiden van de hoofdstad Abuja en bevolkt door aan de Yoruba
verwante groepen. < Lokoja is een stad ten westen van the Niger-Benue
meetingpoint (confluence). Zie: Lokoja streetview (je ziet hier niet zo veel verschil met andere West-Afrikaanse steden).
24. Kwara (Ilorin):
onderdeel van the old Western State (met Niger) en ligt dus in het centrale
westen (Benin) ten zuiden van de Nigerriver. De stad Ilorin is qua populatie
vergelijkbaar met Amsterdam (niet qua straat beeld natuurlijk). < Ilorin Central Mosque
25. Lagos (Ikeja):
Ikeja is maar een 'voorstad' van the Lagos-metropole. Te Ilorin is geen hoogbouw te vinden. Hier wel en dat kan ook niet anders als
je kijkt naar de statistieken (< hoogbouw te Lagos Island, grotendeels leegstaand). Ruim 9 miljoen zielen op een stukje van 3.500
km2 (dat is dus 2/3 Nederlanders op een gebiedje te vergelijken met Zuid-Holland!). Alleen in Egypte (Cairo en Alexandrie) kom je extremere gevallen tegen. Lagos zelf bestaat uit Lagos Mainland en Lagos Island en is het centrum
van de Yoruba-speaking people. Zie verder: World Trade Centers Association (site) en Lagos - Africa's Model Mega-city (promovideo)
26. Nasarawa (Lafia):
westelijk grenzend aan Abuja en dus een centrale staat (voorheen samen met
Plateau). Document: Nasarawa Development of Infrastructure. Bezienswaardigheid: < Farin Ruwa Falls.
27. Niger (Minna):
niet te verwarren met het land 'Niger' in het noorden (dat trouwens qua
oppervlak groter is dan Nigeria). Het is echter wel de grootste van de 37. De
staat is uiteraard vernoemd naar de Niger die hier vanuit Benin, Niger, Mali en
Guinee Conakry binnenstroomt. < Zie Kainji Dam and NP of Lake Kainji als je het kunt bereiken.
28. Ogun (Abeokuta):
ten noorden van Lagos en wordt ook wel 'Gateway to Nigeria' genoemd. Van belang is the Tai Solarin University of Education in het kader van het Nigeriaans onderwijssysteem.
< 1 feb 2015: sabotage pijpleiding NNPC (Nigerian National Petroleum Corporation) te Arepo. Gratis brandstof.
29. Ondo (Akure):
grootste stad is Ondo. Deze staat ligt ten oosten van Lagos net vóór het
deltagebied (en dus de Yorubastammen). < Idanre Hills
30. Osun (Osogbo):
buurt iets ten oosten van Ibadan en iets ten noorden van Lagos. < Osun-Osogbo Sacred Grove (Unesco World Heritage List). Clip: Osun-Osogbo festival
31. Oyo (Ibadan):
Ibadan is na Lagos, Kano en Abuja de grootste stad van Nigeria. Deze staat is gesitueerd
langs de Benin-grens in het westen. Het is een handelsnatie met de Yoruba's. Bekijk: Zoo in Ibadan
32. Plateau (Jos): < het 'Jos-plateau' dus (ligt iets ten noorden van de Benue) en bepaalt met
Adamawa en Taraba het bergachtig relief in het oosten van Nigeria (grens met
Cameroon). Het is het enige gebied te Nigeria met een gematigd klimaat. Helaas regelmatig ongeregeldheden tussen moslims (niet alleen Boko Haram) en christenen
met honderdtallen doden. Schijnbaar is dat nodig.
33. Rivers (Port
Harcourt): zie Ogoni-people met < Ken Saro-Wiwa, een Ogoni-milieuactivist. De Ogonistam omvat
overigens maar een beperkte massa (ca. 500.000) in vergelijking met bijv. de
Hausa (ca. 25 miljoen). de Ijaw zijn een stuk ruimer vertegenwoordigd in het Deltagebied,
maar vallen minder op. Het
huidige reisadvies van het ministerie van BuZa luidt nog altijd om de regio's
Delta, Akwa Ibom, Rivers en (vooral) Bayelsi te mijden. De redenen zijn
bekend hier (ontvoeringen, gewelddadige berovingen en dergelijke shit meer). Zie ook: Nigerian Civil War. Bekijk: War against the Biafra's
34. Sokoto (Sokoto):
staat in het uiterste noordwesten, ook hier gedomineerd door de Hausa met
verscheidene rivaliserende islamitische culturen (o.a. de Sokoto Caliphate). De Sokoto-river is een toevoer van het Niger-systeem en het klimaat is er
woestijnachtig (met de zeer droge Harmattan). < 140x 'ja' op massahuwelijk
35. Taraba (Jalingo): meest centrale staat in het oosten
met bergen gekoppeld aan het hoogland van Cameroon (Shebshi Mountains). Het is
een typische landbouwstaat met het < Manbilla Plateau rondom het Benue-dal (een
zijtak daarvan is de Taraba).
36. Yobe (Damaturu):
voorheen deel van the Borno State in Northern Nigeria, nu o.a. grenzend aan
Borno in het oosten en the Zinder Region in het noorden (Rep. of Niger). Het
landschap wordt getypeerd als 'dry-savanna' met wat verspreide agrarische
activiteiten. Ook deze regio is het toneel van etnische rivaliteit (diverse
islamitische (Fulani)stammen).
37. Zamfara (Gusau):
met Kebbi en Sokoto tot 1996 the Sokoto State (noordwest Nigeria). De Hausa introduceerde hier als eerste de Sharia.
Fela Kuti - Teacher Don't Teach Me Nonsense
Zie verder: Federal Republic of Nigeria or any Nigerian Portalsite
Nigeriaanse ambassade Den Haag
Aanvullend: landenweb Nigeria
Reisadvies: Nigeria
________________________________________________________________________
Central African Republic (CAR)
Ook wel: Oubangui-Chari of Ubangui-Chari
De CAR is een politiek uiterst instabiel land hetgeen weerspiegeld wordt door de aaneenschakeling van staatsgrepen waarbij de ene ex-dictator de andere ex-dictator bestrijdt.
Over de praktijken van Bokassa hebben we het maar niet: < zijn keizerskroning in 1976 kostte de helft van de staatsbegroting (of een kwart van het BNP, zie hier). Blijft
over: een volk in armoede en ellende.
Thans is het nog steeds zeer onrustig in
en om de hoofdstad Bangui. Gewapende rebellen trachten het regime van president
Bozizé neer te halen en zoals het er nu naar uit ziet (ik schrijf 2010): met succes. De vraag is
dan weer: hoe verder?
Ellende dus en degene die het land er bovenop weet te helpen schrijft geschiedenis.
Geografisch: de CAR kent geen zeehaven (mede de oorzaak van alle narigheid).
Het land wordt van oost naar west gescheiden door een zadelvormig plateau: het
Oubangui-Chari-plateau. Het centrale gedeelte hiervan vormt de waterscheiding
tussen het Tsjaadbekken noordwaarts met de Chari als belangrijkste aanvoer
richting het Tsjaadmeer en het Congobekken zuidwaarts met als hoofdrivier de Oubangui-Mbomu die door
de hoofdstad Bangui stroomt.
Het westen van dit complex wordt begrenst door het
veel hoger gelegen Yadé-massief dat verder onderdeel uitmaakt van het hoogland
van Cameroon (< Bouali Falls, iets ten noordwesten van Bangui op ca. 500m hoogte). Het oosten wordt begrenst door het Bongo-massief dat o.a.
richting Soedan afwatert naar de Nijl.
Ten noorden van het Oubangui-Chari-plateau is het savanne-achtig (Tsjaad). Ten
zuiden hiervan is het tropisch regenwoud met o.a. de oorspronkelijke (?) < Pygmeestammen (grens met de Democratic Republic of Congo)
27 Central African Republic 4.370.000 (aantal inwoners in 2005) 622.984 (oppervlakte in vierkante km's, ca. 13x Nederland) Bangui (hoofdstad)
Bathélemy Boganda 1958. MESAN (Mouvement pour l'Évolution Sociale de l'Afrique Noire). Franse kolonie Oubangui-Chari.
Abel Goumba 1959. MESAN. Boganda komt om het leven. Strijd om de macht met Dacko.
< David Dacko 1959. MESAN. Dacko wint en laat Goumba arresteren.
ONAFHANKELIJK VAN FRANKRIJK 1960 Dacko vestigt een dictatuur en laat alle politiek partijen behalve de MESAN verbieden.
Jean-Bédel Bokassa 1965. MESAN. Dacko afgezet. Typische coup: opschorting
grondwet en het parlement naar huis.
Elisabeth Domitien 1975. MESAN. 1e en tot nog toe enige vrouwelijke premier. Tegen Bokassa's keizerrijkvoorstellen.
< CENTRAAL AFRIKAANS KEIZERRIJK 1976. Bokassa laat zichzelf kronen tot emperor naar het voorbeeld van Napoleon.
< Ange-Félix Patassé 1976. Premier. Dometien door Bokassa weggestuurd. Eerste
imperiale regering
Henri Maïdou 1978. Premier. Patassé afgetreden als gevolg van 'gezondheidsproblemen'. Vlucht naar Frankrijk.
EINDE CENTRAL AFRICAN EMPIRE 1979. Onder Franse regie na openbaring van de uitspattingen van Bokassa (ter dood veroordeeld).
David Dacko 1979. President 2e termijn. Herstel republiek. Oprichting Union Démocratique Centraficain (UDC).
Bernard Ayandho 1979. Premier. UDC. Ook Dacko duldt geen tegenstand en de corruptie blijft bestaan.
Jean-Pierre Lebouder 1980. Premier. UDC.
Simon Narcisse Bozanga 1981 UDC. Premier voor een paar maanden totdat in september Kolingba ingrijpt.
< André-Dieudonné Kolingba 1981. President. Junta tot 1986 met een ontwerp-grondwet: in 1987 per referendum aangenomen.
PRESIDENTSVERKIEZINGEN 1987. Geboycot door de belangrijkste opponenten: < Goumba
en Patassé. Kolingba dus 'gekozen'.
Edouard Frank 1991. Premier. Rassemblement Démocratique Centraficain (RDC). Eenpartijstelsel van Kolingba.
Timothée Malendoma 1992. Premier. Forum Civique (FC). Burgerpartij. Op aandringen van de VS invoering meerpartijen.
Claude Conjugo 1992. Oppositieleider gedood door veiligheidstroepen tijdens een
demonstratie: democratie stagneert.
Enoch Derant Lakoué 1993. Premier. Parti Social-Démocrate (PSD). Kandidaat-president in 1993 en 1999.
Ange-Félix Patassé 1993. President. Terugkeer na mislukte coup (1982). Grondwet
in 1994 per referendum goedgekeurd.
Jean-Luc Mandaba 1993. Premier. Mouvement pour la Libération du Peuple
Centraficain (MPLC). De partij van Patassé.
Gabriel Koyambounou 1995. Premier. MPLC. Zeer beperkte macht: Patassé bepaalt.
Jean-Paul Ngoupande 1996. Premier. Parti d'Unité nationale (PUN). Dispuut met Patassé over economische hervormingen.
BONUCA (VN-WAARNEMERS) 2000. MINURCA (Mission des Nations Unies en République
Centrafricaine) naar huis.
Martin Ziguélé 2001 Premier. MPLC. Kolingba pleegt staatsgreep: verijdeld met
hulp van Libië en Congolese rebellen.
< François Bozizé 2002. President. Betrokken bij de coup van Kolingba en een 2e coup. Pas de 3e is succesvol.
Abel Goumba 2003. Premier. Front Patriotique Oubanguien (FPO). Oudgediende. Geen steun voor zijn plannen.
Célestin Le Roi Gaombalet 2003. Premier. Nadat de ministersploeg uit onvrede tot een minumum is gereduceerd.
NIEUWE GRONDWET 2004. Verkiezingen 2005: Bozizé wint. Patassé-sympatisanten operatief vanuit Tsjaad en het noorden.
Élie Doté 2005. Premier. Nauwelijks controle over de CAR buiten Bangui.
___________________________________________________________________________
Maar liefst 9 landen grenzen aan Sudan (situatie van vóór 2012, dus die < grenzen met Darfur en Zuid-Soedan even wegdenken), van noord via oost naar zuid:
Zie: Nijl (bestaansrecht oud en modern Egypte).
< Afgeërodeerd Djebel-landschap in Kassala met het typische suikerbroodmotief.
Inmiddels heeft Al-Bashir de steun aan de LRA ingetrokken (2009).
7. Central African Republic: grens in het zuidwesten (Western Bahr El Ghazal en Southern Darfur) vanaf Congo totaan Darfur (Chad). Met dit land zijn eveneens geen problemen bekend. Die liggen aan de zuidwestkant van de CAR. Bahr El Ghazal en Darfur vormen sinds 2011 de scheiding tussen Zuid- en Noord-Soedan.
a. < Khartoem, de hoofdstad en ontmoeting van de Witte en de Blauwe Nijl (bekend als Al-Mogran)... bekijk: Facts & Gallery
b. Nile, ten noorden van Khartoem strekkend tot aan de grens met Egypte
c. El Gizera (Al Jazirah), een zuidelijk agglomeraat van Khartoem
d. White Nile... volg de Nijl zuidwaards
g. Western Kordofan, grenzend aan Zuid-Soedan zowel Upper-Nile (Unity) als Bahr El Ghazal (Warrab)
23 Soedan 40.000.000 (aantal inwoners in 2009) 2.505.813 (oppervlakte in km2's, ruim 60x Nederland) Khartoem (hoofdstad)
Ismail al-Azhari 1954. Eerste premier na het Anglo-Egyptisch bewind. De zuidelijke nationalisten verzetten zich
Abdallah Khalil (Sudan Republic) 1956. Onafhankelijkheid. Gesteund door de VS tegen de Egyptische Nasserpolitiek.
Sirr Al-Khatim Al-Khalifa 1964. Premier. Opstand tegen het Abboudbewind.
Ismail al-Azhari 1965. Nu als president.
Muhammad Ahmad Mahgoub 1965. Premier.
Sadiq al-Mahdi 1966. Premier.
Muhammad Ahmad Mahgoub 1967. Second term. Conflict westen i.v.m. de juni-oorlog (Israel). Toenadering oostblok.
Babiker Awadalla 1969. Premier van korte duur. Nimeiry schaft het ambt feitelijk af.
Babiker al-Nur Osman/Hashim al-Ata 1971. Coup tegen Nimeiry door communisten. Nimeiry gevangen gezet (liquidatie zou beter zijn).
< Gaafar Nimeiry (geconsolideerd) 1971. Tegencoup met voldoende aanhang. President. De Soedanese CP verboden + zuiveringen.
CONFERENTIE ADDIS ABEBA (First Sudanese Civil War) 1972. De (opstandige) Zuid-Soedanese provincies worden enigerlei autonomie toegezegd.
BREUK LIBIE 1976. Vermeende aanslag op het leven van Nimeiry waar Khadaffi achter zou zitten.
ISLAMISERING (INVOERING SJARI'A) 1984. Vette protesten vanuit het animistische zuiden, maar ook onder de eigen Nimeiry-gelederen.
NOODTOESTAND 1984. Het geweld in Zuid-Soedan laait op: dominantie Sudan People's Liberation Mov/Arm (SPLM/A).
SEPARATISTISCH GEWELD ZUIDEN 1985. De SPLA verovert grote gebieden daarbij gesteund door Libië, Ethiopië en Oeganda.
Sadiq al-Mahdi 1986. Umma-partij. Vrije verkiezingen (!?). Een zwaar pakket aan vraagstukken. Geen oplossing.
Ahmed Ali al-Mirghani 1986. Democratic Union Party (DUP). De spanning noord-zuid blokkeert de politieke stabiliteit.
STANDPUNT SUDAN 2E GOLFCRISIS 1991. Al-Bashir betuigt zijn steun aan Saddam Hoessein's Koeweitinvasie: isolement buitenland.
WEDIJVER DINKA EN NUER 1993. Twee elkaar bestrijdende SPLM-fragmenten in het zuiden en daarmee extra instabiliteit
John Garang (Dinka) <---> Riek Machar 1993. Machar (Nuer) delft het onderspit. Hij staat een onacceptabel separaat Zuid-Soedan voor.
POPULAR DEFENCE FORCES (PDF) 1994. Pro-regeringsmilitie. Met geweld verdrijven van zuidelijke christenen en animisten uit Khartoem.
BREUK ERITREA 1994. Wederzijdse beschuldigingen van rebellensteun. Weigering uitlevering 'terrorist' Sanchez.
BREUK UGANDA 1995. Uganda steunt de SPLA <---> Sudan steunt de LRA (Lord Resistence Army).
BREUK EGYPTE EN DE NUBIERS 1995 Beschuldiging moordaanslag president Moebarak en onderdrukking Nubiers (noordelijk volk).
VERKIEZINGEN 1996. Al-Bashir president. Al-Turabi wordt parlementsvoorzitter. Boycot oppositie (verwacht).
EINDE DIPLOMATIE VS 1996. Beschuldigingen steun terrorisme aan het adres van Al-Bashir.
OOST-AFRIKAANSE DIPLOMATIE 1997. SPLM-voorman Garang wil praten over vrede als het 'zuiden' van de Sjari'a wordt afgezonderd.
BREUK AL-BASHIR - AL-TURABI 2000. Al-Bashir sluit Al-Turabi uit. Nieuwe partij Al-Turabi: PNC (Popular National Congress).
ELECTIONS: NIF -> NPC 2000. National Congress Party. Al-Bashir wint met grote meerderheid. Natuurlijk betwijfeld.
HUISARREST AL-TURABI 2001. Al-Turabi zou een agreement met de SPLM hebben gesloten.
HET DARFURCONFLICT 2003. Uitvloeisel van de noord-zuid tegenstellingen. Zie: Conflict in Darfur.
COMPREHENSIVE PEACE AGREEMENT 2005. Zie hier.
AL-BASHIR VERDACHT VAN GENOCIDE 2008. Aanklacht internationaal gerechtshof. De Afrikaanse Unie raadt vervolging af.
AFSPLITSING ZUID-SOEDAN 2011. Al-Bashir stemt in gevolgd door een internationale erkenning. Onenigheid over grensafscheiding en daaraan gekoppelde olieopbrengsten duurt onverminderd voort (zie nieuws Aljazeera), evenals de eeuwenoude stammenconflicten (Dinka <-> Nuer).
Aanvullend: landenweb Soedan
Reisadvies: Soedan
___________________________________________________________________________
Kleine staat aan de grens van de Rode Zee met de Golf van Aden.
Hier splitst het Oost-Afrikaans Riftsysteem zich in drie: de zgn. Afardriehoek. Het effect voor Djibouti is een diepe geul (Gulf of Tadjoura) en een aantal depressies w.o. Lac Assal: het laagste punt van Afrika (-155m).
24
Ahmed Dini Ahmed 1977. Premier. Rassemblement Populairepour le Progrès (RPP). Behorend tot de Afar-groep.
Abdallah Mohamed Kamil 1978. Premier. RPP, Afar.
Barkat Gourad Hamadou 1978. Premier. RPP, Afar. Iets langer in functie dan zijn voorgangers.
FRUD 1991 Front pour la Rétablissement de l'Unité et de la Démocratie. Afar-guerrilla tegen de Issa's.
ERKENNING FRUD 1996. Na o.a. 'Franse' bufferzone tussen de Afars en regeringstroepen. Verdeling ministersposten nu.
Dileita Mohamed Dileita 2001. Premier. Union pour la Majorité Présidentielle. Eenheidscoalitie RPP en FRUD.
Abdoulkader Kamil Mohamed 2013. Premier. RPP
Aanvullend: landenweb Djibouti
Reisadvies: Djibouti
_________________________________________________________________________________
Ruim 30 jaar lang heeft Eritrea als provincie van Ethiopië een guerrillastrijd gevoerd tegen met name het bewind van Mengistu. Eerst moesten de ELF en de EPLF intern elkaar uitschakelen. Erkenning in 1993 van Ethiopische zijde maakte een einde aan het conflict. Tijdelijk, want in 1998 laaide het geschil opnieuw op.
.
Grensgeschillen zijn nog steeds niet beslecht. Zowel Eritrea als Ethiopië bezigen het kip en ei verhaal: eerst dit, dan dat. < Tigre dame. Zie verder: Asmara streetview.
< Isaias Afewerki 1993. Eritrean Liberation Front (ELF)/Eritrean People's Liberation Front (EPLF). Strijd met Ethiopië.
Wefre Warsay Yika'alo Program 1993. (ambitieus wederopbouwprogramma). Project. Van wederopbouw komt uiteraard weinig terecht zolang het conflict met Ethiopië niet is opgelost.
EINDE UNMEE 2008. En daarmee de Temporary Security Zone (TSZ). Het conflict is daarmee lang niet opgelost. Barslechte en onveilige omstandigheden voor het volk zijn het gevolg hetgeen de vluchtelingenstroom in 2015 verklaard. Bekijk: interview Afewerki (2010).... volgens de Eritrese president is het grensconflict met Ethiopië inmiddels verleden tijd (?)
Aanvullend: landenweb Eritrea
Reisadvies: Eritrea (wegblijven hier)
________________________________________________________________________________
Globaal 4 volkeren:
a. noord: het Bauchi-plateau (in het centrum van Nigeria het Jos-plateau) met savanne en woestijn in het uiterste noorden met de stad Kano (islam)
c. zuidwest: de regio's Lagos en Ibadan, zeer dicht bevolkt laag plateau.
Nigeria speelt een hoofdrol in de ontwikkeling van de Afrikaanse
Unie. < bestrijding van de terreurgroep Boko Haram
26 Nigeria
< Sir Abubakar Tafawa Balewa 1960. Gemenebest. 1e rep. Nigeria
Nnamdi Azikiwe 1963. President (ceremonieel). Strijd om de macht tussen de Hausa's (noord) en de Ibo's (zuidoost). Het Britse gemenebest laat Nigeria 'los', maar de Britten hadden na de onafhankelijkheid van Ghana in 1957 totaal geen vat meer op het verdere verloop van de ontwikkelingen te Brits West-Afrika. En dat wilde de Britten ook niet: 'laat maar waaien'.
< Johnson Aguiyi-Ironsi 1966. Dominantie Ibo's. Anti-corruptiecampagne.
Deelstaatverkiezingen lopen uit op een bloedbad.
Yakubu Gowon 1966. Einde 1e rep. Nigeria. Ironsi vermoord door noordelijke opstandelingen. Represailles oosten.
Odumegwu Ojukwu 1967. Uitroeping republiek Biafra in zuidoost. Het federale
leger antwoord. Enorme hongersnoden... 1970 einde Biafra. Biafra is in 2016 het gebied van de Ibo's en de Ogoni's, maar er is conflict wegens de olievondsten.
Murtala Mohammed 1975. Gowon door staatsgreep afgezet. Nigeria wordt een machstblok als gevolg van olievondsten.
Olusegun Obasanjo 1976. Murtala om het leven. Grondwet 1978: aanloop democratie met verschillende partijen waaronder die van Fela
Movement Of the People (MOP) van Fela Kuti... bekijk: Fela Concert in Berlin 1978
< Shehu Shagari 1979. 2e republiek Nigeria. De populaire MOP van Fela Kuti wordt uitgesloten:
detentie en marteling door Shagari. Strijd tegen de corruptie. Bekijk de DOCUMENTAIRE (!): Fela Ransome (slave) -> Fela Anikulapo (king).
Muhammadu Buhari 1983. Kort bewind. Afgezet door generaal Babangida (Hausa). Buhari is opnieuw president sinds 2015.
< Ibrahim Babangida 1985. Opstelling grondwet richting federaal bestuur (3e
republiek). Regering per decreet: AFRC. Fela vrij, maar geen serieuze presidentskandidaat meer.
Moshood Kashimawo Olawale Abiola 1993. Verkiezingsuitslag door Babangida ongeldig verklaard (kan dat zomaar als zittend president grondwettelijk?)
Ernest Shonekan 1993. Interim richting burgerlijk bestuur. Neemt onverwachts ontslag.
Sani Abacha 1993. Militaire dictatuur. Fel protest tegen het milieudestructiebeleid van de federale overheid (oliewinning).
MOVEMENT SURVIVAL OGONI PEOPLE 1995. Terechtstelling 9 Ogoni's. Verontwaardiging
bij alles en iedereen. Schorsing Gemenebest. Op de details kom ik nader terug.
Abdulsalami Abubakar. 1998. Einde militair (corrupt?) bewind. Vrijlating politieke gevangenen waaronder Olusegun Obasanjo.
Olusegun Obasanjo 1999. Terug. In 2003 herkozen, echter niet zonder strubbelingen... lees kort DIT
< Umaru Musa Yar'Adua 2007. Vrij van corruptiebeschuldigingen. Nigeria heeft een zéér slechte reputatie als het gaat om het meest corrupte regime ter wereld (of een zéér goede als je het zo wilt lezen)... ik schrijf hier 2009, maar in 2015 schijnt het niet beter te zijn, lees: terugtrekking Brunel.
< Goodluck Ebele Jonathan 2010. Deze president maakte zich bij zijn aantreden internationaal belachelijk door het Nigeriaanse voetbalteam voor twee jaar te schorsen na de slechte prestaties tijdens het WK in Zuid Afrika (...? heeft die vent niks beters te doen dan, vroeg ik me af). De FIFA dreigde vervolgens met een schorsing van verdere deelname van Nigeria aan het WK-voetbal omdat het niet is toegestaan dat politiek zich bemoeit met sport. Goodluck had meer niet onder controle:
* MEND... strijd om de rijkdom in de Niger-Delta (olie en gas) met een golf van terreur.
* Boko Haram... strijd om een 'Islamitische Staat' in het noorden met een golf van terreur.
< Muhammadu Buhari 2015. President. Actief sedert 1983. De problematiek in Nigeria is enorm en misschien kan deze ervaren politicus verbetering inbrengen (dat lukt niet door één man, kan ik je nu alvast verklappen).
De staten nu verder uitgelicht:
1. Abuja... Lagos was voorheen the capital, maar duidelijk is dat alle regeringsinstanties en hogere gerechtshoven, e.d. richting een meer centraal punt in het land dienden te worden gestationeerd... Abuja is dus een 'gestichte' hoofdstad. Bekijk VIDEO.
Nigeria is grondwettelijk een federatie van 36 onafhankelijke (deel)staten naar het voorbeeld van de VS met een gekozen gouverneur en een eigen wetgevende en rechtsprekende macht. Op de Nigeriaanse Grondwet ga ik verder niet in. (< Nigeria parlement = huis van afgevaardigden... er bestaat net als in de VS, UK en Nederland daarnaast een 'senaat')
2. Anambra (Akwa):
genoemd naar de gelijknamige rivier grenzend aan Delta (in het westen), Imo,
Enugu en Kogi. In het noorden stroomt de Omambala River dat (evenals de
Anambra) een vertakking is van de Niger, oostoever van de Niger en zeer dicht bevolkt.
Een oppervlakte van slechts een kleine 5.000 km2 (ongeveer 1/9 Nederland) en
een inwoneraantal van rond de 6 miljoen (exacte aantallen zijn hier echter zeer
moeilijk vast te stellen). Het is het centrum van de Igbo's (Zuidoost Nigeria). Anambra is ontstaan in 1976 na splitsing van the East Central State met Enugu
als tweede staat... ooit gehoord van < 'Biafra-kindjes'? Naast de 36 federatiestaten te Nigeria is iedere deelstaat weer onderverdeeld in zgn. LGA's (Local Government Areas). Dit je kun vergelijken met Gemeenteraden.
Anambra kent gemiddeld een hoog opleidingsniveau. Zie voor het onderwijssysteem te Nigeria HIER. (< Christ The King College Onitsha)
3. Enugu (Enugu):
ligt dus ten oosten van Anambra en is op Google Earth makkelijk te vinden iets
ten oosten van Onitsha. De bevolkingsdichtheid is ongeveer 50% minder dan in
Anambra, maar nog altijd behoorlijk. De verbouwomstandigheden van vele
gewassen zijn net als in Anambra uitstekend. Infrastructuur: lees artikel (Enugu <-> Port Harcourt). Zie ook: < Enugu Coal City. De wijze waarop Nigeria omgaat met de energiebronnen is uiterst discutabel, zowel in milieutechnisch als in sociaal opzicht. Ik kom daar zo op terug.
4. Akwa Ibom (Uyo):
grensprovincie van de Atlantische kust (Gulf of Benin) en de Nigerdelta (ten
oosten daarvan < hier aangegeven als 2). De grenzen in het westen zijn Rivers en Abia. Het oosten =
Cross River State (waar vanuit het in 1987 is gecreëerd), met een oppervlak
van ca. 7.000 km2 (zoiets als Gelderland en Utrecht bij elkaar) en een
populatie van ca. 5 miljoen zonder dat er eigenlijk iets te werken of te eten
valt, kun je je wel voorstellen dat er zich wat 'conflictsituaties' kunnen
voordoen. Als je vrouw en kinderen er niet wonen = maar beter wegblijven
dus. Waar ik het eerder over had: de opbrengsten van de olie- en gaswinning komen de lokale bevolking niet ten goede. Zelfs integendeel: de milieuvervuiling treft de boeren rondom het Niger-gebied, zonder enige compensatie.
Nnamdi Azikiwe 1963. President (ceremonieel). Strijd om de macht tussen de Hausa's (noord) en de Ibo's (zuidoost). Het Britse gemenebest laat Nigeria 'los', maar de Britten hadden na de onafhankelijkheid van Ghana in 1957 totaal geen vat meer op het verdere verloop van de ontwikkelingen te Brits West-Afrika. En dat wilde de Britten ook niet: 'laat maar waaien'.
Yakubu Gowon 1966. Einde 1e rep. Nigeria. Ironsi vermoord door noordelijke opstandelingen. Represailles oosten.
Murtala Mohammed 1975. Gowon door staatsgreep afgezet. Nigeria wordt een machstblok als gevolg van olievondsten.
detentie en marteling door Shagari. Strijd tegen de corruptie. Bekijk de DOCUMENTAIRE (!): Fela Ransome (slave) -> Fela Anikulapo (king).
Muhammadu Buhari 1983. Kort bewind. Afgezet door generaal Babangida (Hausa). Buhari is opnieuw president sinds 2015.
Moshood Kashimawo Olawale Abiola 1993. Verkiezingsuitslag door Babangida ongeldig verklaard (kan dat zomaar als zittend president grondwettelijk?)
Ernest Shonekan 1993. Interim richting burgerlijk bestuur. Neemt onverwachts ontslag.
Sani Abacha 1993. Militaire dictatuur. Fel protest tegen het milieudestructiebeleid van de federale overheid (oliewinning).
Abdulsalami Abubakar. 1998. Einde militair (corrupt?) bewind. Vrijlating politieke gevangenen waaronder Olusegun Obasanjo.
< Umaru Musa Yar'Adua 2007. Vrij van corruptiebeschuldigingen. Nigeria heeft een zéér slechte reputatie als het gaat om het meest corrupte regime ter wereld (of een zéér goede als je het zo wilt lezen)... ik schrijf hier 2009, maar in 2015 schijnt het niet beter te zijn, lees: terugtrekking Brunel.
* MEND... strijd om de rijkdom in de Niger-Delta (olie en gas) met een golf van terreur.
* Boko Haram... strijd om een 'Islamitische Staat' in het noorden met een golf van terreur.
1. Abuja... Lagos was voorheen the capital, maar duidelijk is dat alle regeringsinstanties en hogere gerechtshoven, e.d. richting een meer centraal punt in het land dienden te worden gestationeerd... Abuja is dus een 'gestichte' hoofdstad. Bekijk VIDEO.
< Er worden te Nigeria verschillende ambitieuze plannen ontwikkeld en gelanceerd in de sociaal-economische sfeer, maar worden grotendeels onderuit gehaald door tegenstellingen in de cultureel-religieuze sfeer. De Islamitische sekte Boko Haram werkt daar in grote mate aan mee.
De Kanuri (= vissersvolk Lac Chad) en de Fulani (beiden streng islamitische volkeren) domineren. Over de relatie met terreurgroep Boko Haram: lees artikel
< 1 feb 2015: sabotage pijpleiding NNPC (Nigerian National Petroleum Corporation) te Arepo. Gratis brandstof.
Fela Kuti - Teacher Don't Teach Me Nonsense
Zie verder: Federal Republic of Nigeria or any Nigerian Portalsite
Nigeriaanse ambassade Den Haag
Aanvullend: landenweb Nigeria
Reisadvies: Nigeria
________________________________________________________________________
Ook wel: Oubangui-Chari of Ubangui-Chari
De CAR is een politiek uiterst instabiel land hetgeen weerspiegeld wordt door de aaneenschakeling van staatsgrepen waarbij de ene ex-dictator de andere ex-dictator bestrijdt.
Ellende dus en degene die het land er bovenop weet te helpen schrijft geschiedenis.
Bathélemy Boganda 1958. MESAN (Mouvement pour l'Évolution Sociale de l'Afrique Noire). Franse kolonie Oubangui-Chari.
Abel Goumba 1959. MESAN. Boganda komt om het leven. Strijd om de macht met Dacko.
< David Dacko 1959. MESAN. Dacko wint en laat Goumba arresteren.
ONAFHANKELIJK VAN FRANKRIJK 1960 Dacko vestigt een dictatuur en laat alle politiek partijen behalve de MESAN verbieden.
Elisabeth Domitien 1975. MESAN. 1e en tot nog toe enige vrouwelijke premier. Tegen Bokassa's keizerrijkvoorstellen.
< CENTRAAL AFRIKAANS KEIZERRIJK 1976. Bokassa laat zichzelf kronen tot emperor naar het voorbeeld van Napoleon.
Henri Maïdou 1978. Premier. Patassé afgetreden als gevolg van 'gezondheidsproblemen'. Vlucht naar Frankrijk.
EINDE CENTRAL AFRICAN EMPIRE 1979. Onder Franse regie na openbaring van de uitspattingen van Bokassa (ter dood veroordeeld).
Bernard Ayandho 1979. Premier. UDC. Ook Dacko duldt geen tegenstand en de corruptie blijft bestaan.
Simon Narcisse Bozanga 1981 UDC. Premier voor een paar maanden totdat in september Kolingba ingrijpt.
< André-Dieudonné Kolingba 1981. President. Junta tot 1986 met een ontwerp-grondwet: in 1987 per referendum aangenomen.
Edouard Frank 1991. Premier. Rassemblement Démocratique Centraficain (RDC). Eenpartijstelsel van Kolingba.
Timothée Malendoma 1992. Premier. Forum Civique (FC). Burgerpartij. Op aandringen van de VS invoering meerpartijen.
Enoch Derant Lakoué 1993. Premier. Parti Social-Démocrate (PSD). Kandidaat-president in 1993 en 1999.
Jean-Luc Mandaba 1993. Premier. Mouvement pour la Libération du Peuple
Centraficain (MPLC). De partij van Patassé.Gabriel Koyambounou 1995. Premier. MPLC. Zeer beperkte macht: Patassé bepaalt.
Jean-Paul Ngoupande 1996. Premier. Parti d'Unité nationale (PUN). Dispuut met Patassé over economische hervormingen.
<INTERVENTIE MISAB 1996. Instabiele periode met een inter-Afrikaanse vredesmacht.
De Fransen vertrekken.
Michel Gbezera-Bria 1997. Premier. Regering van nationale eenheid (geen partij dus). MISAB: akkoorden van Bangui.
< MINURCA 1998. De MISAB (Mission inter-africaine de surveillance des accords de
Bangui) wordt vervangen.
VERKIEZINGEN 1999. Patassé wint met nipte meerderheid. Geen tegenkandidaat vanuit de verenigde oppositie.
Anicet Georges Dologuélé 1999. Premier. MPLC. Zolang de president (Patassé) bepaalt heeft de premier dus niks te vertellen.
Michel Gbezera-Bria 1997. Premier. Regering van nationale eenheid (geen partij dus). MISAB: akkoorden van Bangui.
VERKIEZINGEN 1999. Patassé wint met nipte meerderheid. Geen tegenkandidaat vanuit de verenigde oppositie.
Anicet Georges Dologuélé 1999. Premier. MPLC. Zolang de president (Patassé) bepaalt heeft de premier dus niks te vertellen.
< François Bozizé 2002. President. Betrokken bij de coup van Kolingba en een 2e coup. Pas de 3e is succesvol.
Abel Goumba 2003. Premier. Front Patriotique Oubanguien (FPO). Oudgediende. Geen steun voor zijn plannen.
Célestin Le Roi Gaombalet 2003. Premier. Nadat de ministersploeg uit onvrede tot een minumum is gereduceerd.
NIEUWE GRONDWET 2004. Verkiezingen 2005: Bozizé wint. Patassé-sympatisanten operatief vanuit Tsjaad en het noorden.
Faustin-Archange Touadéra 2008. Premier. Bozizé houdt zich nog staande maar
talloze rebellen ondermijnen zijn gezag.
Nicolas Tiangaye 2013. Premier. Bozizé verlaat het land.
< Michel Djotodia 2013. Eerste president met een moslimachtergrond in een hoofdzakelijk christelijke maatschappij. Proclameert zichzelf tot president nadat Bozizé het land is ontvlucht.
Alexandre-Ferdinand Nguendet 2013. President of the National Transitional Council. Voorbereiding verkiezingen.
< Catherine Samba-Panza 2014. President interim. Gekozen door het NTC.
André Nzapayké 2014. Premier ad hoc.
Mahamat Kamoun 2014. Premier. De premier wordt aangewezen door de president.
< Faustin-Archange Touadéra 2016. President. Gekozen door het volk en dat suggereert enige stabiliteit.
Aanvullend: landenweb Centaal Afrikaanse Republiek
Reisadvies: Centraal Afrikaanse Republiek... niet reizen dus!
______________________________________________________________________________
Cameroon: welcome to Africa!
Eerst zoeken naar een leuk stukje muziek... doe dit maar (Africa no. 1).
Grenzen:
> Noord: Tsjaad
> Oost: Central African Republic
> Zuid: Congo, Gabon, Equatorial Guinea
> West: Nigeria
Evenals Ghana 10 regio's van noord naar zuid:
1. Far North (Maroua): grensgebied met Chad en Nigeria. Het is hier woestijnachtig, hetgeen ontstaat als alle vocht uit de lucht wordt weggenomen door de Adamawaketen in het zuiden. Er leeft een variëteit aan vooral islamitische volkeren (ondanks 'woestijnachtig' is het tamelijk dicht bevolkt). In het oosten stroomt de Chari die uitmondt in Lac Chad. Dit meer wordt gedeeld met nog 3 landen (Nigeria, Niger en Tsjaad).
2. North (Garoua): ligt noordelijk van het Adamawaplateau en Mandara (hier ontspringt de Benue dat westelijk afwatert richting Nigeria en aansluit op het Nigersysteem) en gaat als gevolg van de regenschaduw snel over in Sahel (steppe). Ook hier is de Fulbe het dominante volk. < Lac Lagdo is een fraai stuwmeer met een dam richting Garoua.
3. Adamawa (Ngaoundéré ): weinig bevolkte staat in het westen
grenzend aan Nigeria (eveneens Adamawa) en in het oosten aan de Central African Republic. Zeer
bergachtig terrein: Adamawamassief, voortzetting van een oude vulkanische
gordel vanuit de Atlantische Oceaan. De bevolking bestaat hoofdzakelijk uit
islamitische Fulanistammen (Fulbe). Bekijk: Fulbe music
< Sinds 2010 zijn in het noorden van Cameroon cellen van Boko Haram actief en wordt reizen naar dit gebied (zeker door westerlingen) ontraden.
4. Centre (Yaoundé
): de naam zegt het al, centrale regio met de hoofdstad < Yaoundé (politiek
centrum). Het plateau (500-1000m) zorgt voor een aangenaam klimaat, maar ook
voor soms enorme hoeveelheden neerslag (gevaarlijk als je bergop rijdt). Bekijk impressie: Yaoundé
5. Northwest (Bamenda): dit is één van de twee Engelstalige provincies (de rest is Frans) en één van de meest dichtbevolkte. Het maakte voorheen deel uit van Brits Nigeria en het blijkt dat het lokale volk zich door Yaoundé achtergesteld voelt t.o.v. de Franstalige gebieden en wenst zich het liefste af te scheiden (zie o.a. Social Democratic Front). < Lake Nyos, een kratermeer met gevaar voor verstikking (hoog CO2 gehalte en CO2 verdrijft O2)
6. Southwest (Buea): Mount Cameroon (op enkele meters na 4100m) is de hoogste top van West-Africa, de rest bevindt zich in het oosten (Tanzania/Kenya en de grens DRC-Uganda. Buea ligt aan de voet (bergop lopen is zwaar, maar dat geldt minder voor de Cameronese atleten). Er wordt Engels gesproken. < Reliefkaart Mount Cameroon. Buea streetview
7. West (Bafaussam): dit is de meest dichtbevolkte regio van Cameroon. Het ligt op weg tussen Douala, Yaoundé en Buea, je kunt niet om deze staat heen. < Dit kun je tussen de steden hier en daar verwachten
8. Litoral (Douala): Douala is de grootste stad en handelshaven met internationale luchthaven. Bekijk: Cameroon Tourism Douala Part I & Part II
9. South (Ebolowa): grenst voor ongeveer de helft aan Gabon en voor de andere helft aan Equatorial Guinea. Het is voornamelijk (ontoegankelijk) woud en dus weinig populatie (des te meer dieren waarschijnlijk). < Sanaga River
10. East (Bertoua):
grenzend aan de Central African Republic (Oubangui) en Congo. Als je deze
richting opgaat is het echt 'Africa' (althans wat de meeste Hollanders er van
verwachten). Het is een dunbezet stukje Cameroon met vooral
christelijke/animistische (natuurgodsdiensten) stammen w.o. de Pygmeeën. < Het
landschap is 'groen' met stukken tropical rainforest (ik kan ook een verlepte stronk broccoli laten
zien).
Generale opmerking tenslotte: als je Africa in al haar facetten wilt ontdekken hoef je niet te reizen naar de andere 53. Hier is ALLES te zien, behalve een actieve vulkaan, maar daar blijf je vanzelf uit de buurt (< vegetatiekaart Cameroon). Sedert 2010 is het echter helaas in het noorden gevaarlijk vanwege een golf van aanslagen door Boko Haram.
Politiek leiderschap gaat sinds de onafhankelijkheid in 1960 feitelijk maar over twee man: Ahidjo en Biya (na 34 jaar nog steeds en daarmee na dos Santos van Angola en Mbasogo van Equatorial Guinea de langstzittende leider). Het ambt 'premier' is ingesteld met wisselend een Frans- en Engelstalige bezetting, maar de president is de invloedrijke man.
28 Kameroen 22.534.000 (aantal inwoners 2013) 475.442 (oppervlakte in vierkante km's) Yaoundé (hoofdstad)
< Ahmadou Babatoura Ahidjo 1960. President. Onafhankelijk van de Fransen en voor zover het de (zuid/noord)westelijke regio's betreft van de Britten. Een 22-jarige ambtstermijn is mogelijk omdat Cameroon weinig rivaliteit tussen de verschillende bevolkingsgroepen heeft gekend, behalve misschien die tussen de Engels- en Franstaligen.
Paul Biya 1982. President. Man met dictatoriale trekjes, maar weet dat goed te verbergen. In 1991 een meerpartijenstelsel toegelaten.
Veruit dominant blijft het CPDM van Biya tot ergernis van de twee Engelstalige staten. Politiek heeft Cameroon dus een veel slechtere reputatie als bijvoorbeeld Ghana. Toch zijn bepaalde takken van sport zoals het onderwijssysteem goed ontwikkeld.
Bekendste Cameronees? volgens mij deze (met dat dansje bij de cornervlag). < Één der
beste Afrikaanse spelers van de laatste jaren: Samuel Eto'o
Aanvullend: landenweb Kameroen
Reisadvies: Kameroen
________________________________________________________________________________
Sao Tomé & Principe
Vulkanisch eilandencomplex in de Atlantic Ocean ten zuidwesten van Kameroen met als hoogste top Pico de Sao Tomé (iets hoger dan 2km) op het eiland Sao Tomé (ruim 90% van het oppervlak). Het maakt daarmee onderdeel uit van een matige vulkanische zone vanuit de Atlantische MOR dat in het noordoosten van Kameroen ophoudt (Cameroon Line). Principe is slechts een rotseiland (iets lager dan 1 km), wel met een autonome status. Voordat de Portugezen er in de 13e eeuw kwamen aanwaaien (Escobar) was het gebied onbewoond.
Later heeft het (net als vele Afrikaanse naties) gediend als
'overslagplaats' voor Afrikaanse slaven met typische landbouwgewassen: suiker
en cacao. Overige 4 eilanden: Pedras, Tiñosas, Rolas (of Ilha Das Rôlas), en
Caroço.
< Pico de Sao Tomé (onderdeel van een uitgedoofde vulkanenrij vanuit de Atlantische Oceaan)
< Principe (of zoiets... voorheen een onbewoond rotseiland)
29 Sao Tomé & Principe 200.000 (aantal inwoners, iets dergelijks als Haarlem) 964 (aantal vierkante km's) Sao Tomé (hoofdstad)
< Manuel Pinto da Costa 1975. President. Onafhankelijk van Portugal (Anjerrevolutie). De MLSTP als enige toegestaan.
Leonel Mário d'Alva 1975 Premier vanaf 1974. Movimento de Libertação de São Tomé e Príncipe (MLSTP).
Miguel Trovoada 1975 Premier. Classmate en vriend van da Costa tot 1979. Het ambt wordt opgeschort tot 1988
Celestino Rocha da Costa 1988 Premier. Nog steeds MLSTP. Aanloop naar democratie. Trovoada volgt het op de voet.
Miguel Trovoada 1991. President. Pinto da Costa treedt vrijwillig af. Nieuwe partij: Acçao
Democrática Independente (ADI).
4. Uganda
< Province Orientale (oostelijke provincie) met Kisangani als 2e Congolese stad. Oostgrens: laagtepunt Lake Albert. Hoogtepunt: het Ruwenzorigebergte met o.a. de Mount Stanley (5119m, het op 2 na hoogste punt van Afrika) eveneens op de grens maar dan iets zuidelijker (brongebied van de Nijl).
Politics? Met president Museveni heeft Kabila een ernstig conflict als gevolg van illegale onttrekking van grondstoffen (bloeddiamanten en coltan) rondom Kisangani in het noordoosten en centraal noorden door de pro-Ugandese Movement for the Liberation of Congo (MLC). < Coltan wordt o.a. gebruikt om dit soort apparaten te laten werken. Het komt alleen voor bij jonge vulkanische gesteenten, waarvan ter aarde maar zeer beperkt te delven is. Bekijk: lichtstad Kisangani (als je het Frans een beetje beheerst)
5. Rwanda
Nord Kivu met Goma als hoofdstad. Fysisch: het Virungamassief, centraal onderdeel van de grote Oost-Afrikaanse breukzone met twee zeer actieve vulkanen ten noorden van Lake Kivu: de Nyamuragira (3058m, bekijk: uitbarsting dec 2011) en iets ten zuiden daarvan < de Nyiragongo (3470m) die in 2002 de stad Goma nog in de as heeft gelegd.
In tegenstelling tot de mafische vulkanen (dunvloeibaar) te Ethiopië spuwen deze twee meer stroperige lava en dus gevaarlijker.
Noorden van de regio: Lake Edward.
< Reizen naar deze gebieden worden sinds enige tijd ontraden vanwege frequent oplaaiend geweld door verschillende militante groepen met berovingen en verkrachtingen: conflict North Kivu... bekijk: uitleg in beeld
6. Burundi
Noordwestelijk deel Lake Tanganyika: Sud Kivu met Bukavu als hoofdstad. < Op de grote Afrikaanse slenkmeren kom ik in het volgende deel terug (Oost-Afrika). Bekijk: impressie Bukavu
7. Tanzania
Voor zover bekend geen noemenswaardige conflicten. Beide landen worden gescheiden door hoge gebergteketens met daartussen een indrukwekkend diep langgerekt meer (Lake Tanganyika dus). Dit zal de reden zijn dat beide landen niet met elkaar overhoop liggen. De bevolkingsconcentratie van Tanzania bevindt zich honderden kilometers oostwaards richting de Indische Oceaan. Noordgrens van Katanga: Maniema met de hoofdstad Kindu.
8. Zambia
Katanga met het plateau de la Manika (of het 'Katanga-plateau') en in het zuid-oosten de steden Kolwezi en Lumumbashi. De oostgrens met Zambia wordt gevormd door de Luapula (zijtak Lualaba/Congo) die uitmondt in één van de depressies van het Oost-Afrikaans slenksysteem: Lake Mweru. Ten westen van deze 'slenk' een 'horst': Chaines des Mitumba (Mitumba-gebergte). Zie: Africa physical map
Zambia vervult een neutrale rol met o.a. de Lusaka-akkoorden.
< Katanga is van oudsher al een opstandige regio geweest met name vanwege de economische voorsprong. Ook hier zijn rebellen operationeel, bekijk dit
9. Angola
< Hoewel Mobutu Sese Seko begin jaren 70 zich aansloot bij de Mao-sociologie (China), moest hij zich al snel laten bekeren na de benarde economische toestand: toenadering tot het 'westen'. Dit betekende afstand van de pro-Russische MPLA en dus steun van de pro-westerse UNITA. Vanaf 1989 bestaat er geen 'westen' of 'oostblok' meer. Mobutu kwam daardoor in een isolement.
Fysisch: De grens met Angola omvat Bas-Congo met slechts doorsnijding van de Congo-rivier richting de Atlantische Oceaan. < Noord: Cabinda, een Angolese enclave, zuid: het Angolese 'vaste land' dat zich ver oostwaards uitstrekt via de regio's Bandundu (gelijknamige hoofdstad), West-Kasai (Occidental, hoofdstad Kananga) met het Lunda-plateau vanuit noordoost Angola begrenst door de Kasai-rivier en tenslotte een groot gedeelte van Katanga in het zuid-oosten (Shaba onder Mobutu).
Het Lundaplateau vormt een onderdeel van de natuurlijke waterscheiding tussen het Congo-bekken en het Zambezi-bekken. Goud, diamant en andere waardevolle spullen in de grond leidt tot frictie. Niet alleen tussen de landen rondom de grensgebieden, maar ook de lokale particuliere goud- en diamantzoekers die een graantje van de 'rijkdom' mee willen pikken. < hier scheidt de Zambezi (conform mijn definitie) Centraal- en Oost-Afrika van Zuid-Afrika
< Ten noordoosten van Kananga: Kasai Oriental met Mbuyi-Mayi als belangrijkste plaats. Bekijk: Mbuyi-Mayi diamond traders. Angola is samen met haar bondgenoten Namibie en Chad (hadden er totaal niets te zoeken) actief betrokken geweest bij het verloop van de 2e Congolese oorlog van 1998 tot 2003 met steun aan president Kabila in de strijd tegen de rebellen in het oosten.
Bemoeienis van Khadaffi (Libya) en Mugabe (Zimbabwe) was in 2008 standaard (ik schrijf hier 2016).
33 Congo Kinshasa 68.000.000 (aantal inwoners 2005) 2.344.858 (oppervlakte in vierkante km's, na Algerije het grootste Afrikaanse land) Kinshasa (hoofdstad)
< Koning Leopold II van Belgie: beschouwde Congo tijdens het koloniale tijdperk als een soort persoonlijk eigendom.
Joseph Kasavubu 1960. President. Onafhankelijk van Belgie (< iedere 'grote leider' moest schijnbaar op een postzegel staan afgebeeld, ook al is dat voor slechts een jaartje). Direct erna onlusten:
de Belgen, leger, Katanga en MNC. Koning Boudewijn van België dacht aan een Belgisch staatshoofd, maar hij was zo ongeveer de enige die er zo over dacht. Het Belgische volk wilde per direct van deze verre bodemloze put af en de Congolezen zelf wilden per direct af van alle imperialisme. Duidelijk, maar dan?
< Patrice Lumumba 1960. Premier. Mouvement National Congolais (MNC). Onduidelijke
scheiding macht met de president.
AFSCHEIDING KATANGA 1960. Moïse Kapenda Tsjombe gebruikmakend van de chaotische toestand. Steunend op België.
< Joseph-Désiré Mobutu 1960. 1e coup. Legerchef. Beschuldigt Kasavubu/Lumumba van
wanorde. Nog geen actieve rol.
Joseph Iléo 1960. Premier. College of the general police chiefs met één opdracht: orde op zaken stellen.
Albert Ndele 1960 Premier. Mobutu deelt de lakens uit. Iléo tijdelijk uit functie.
Justin Marie Bomboko 1960. Chairman of the College of the general police chiefs totdat Mobutu zich in 1961 terugtrekt.
Antoine Gizenga 1961. Moord Lumumba. President in rebellie. Tegenstander van een statenbond.
Joseph Iléo 1961 Premier. Conferentie van Tananarive: Kalondji (Kasai) en Tsjombe (Katanga). Géén Gizenga.
UITWERKING TANANARIVE EN DE VN 1961 Nieuwe conferentie. Tsjombe stapt op uit onvrede vanwege de samenwerking Kasavubu - VN.
Cyrille Adoula 1961 Premier. Iléo treedt af om verzoening met Gizenga en de Lumumbisten mogelijk te maken.
EINDE AFSCHEIDING KATANGA 1961. VN-blauwhelmen. Tsjombe vlucht.
< Moïse Tsjombe 1964. Premier en terug van weggeweest. Strijd met Kasavubu om het presidentschap.
Evariste Kimba 1965. Premier. Kasavubu ontslaat Tsjombe en er ontstaat opnieuw een politieke warboel.
Joseph-Désiré Mobutu 1965. President. 2e coup en nu definitief. Mouvement Populaire Révolutionnaire (MPR). Rest verboden.
Léonard Mulumba 1965. Premier (militair) onder Mobutu tot 1966. Daarna is het over en Mobutu regeert soeverein.
OPSTAND BLANKE HUURLINGEN 1967. O.l.v. de Belg Jean Schramme wegens het uitblijven van betalingen. Korte tijd
bezetting Bukavu.
ZAIRE EN VERDERE NATIONALISATIE 1971. Zaire en Mobutu Sese Seko (interview 1969, Mobutu praat over democratie). Alle buitenlandse ondernemingen worden intussen 'gezaïriseerd'.
Bekijk: Mobutu, The Great Dictator (het Congolese/Zaïrese volk wist niet beter)
* Part I
* Part II
ZWAKKE ECONOMIE EN OPSTANDEN 1977. Front pour la Libération Nationale du Congo
in de regio Shaba. Verdreven met westerse steun en dus mag Mobutu blijven zitten.
NIEUWE GRONDWET/HEILIGE UNIE 1992. Verenigde oppositie. Mobutu stelt na onlusten noodgedwongen het premierschap in.
< Etienne Tshisekedi 1992. Premier. Na de nationale conferentie van 1992. Mobutu weigert echter zijn autoriteit te erkennen.
Faustin Birindwa 1993. Premier. Benoemd door Mobutu maar niet aanvaard door
Tshisekedi. Wederom politieke chaos.
INSTELLING HCR-PT (VOOR KORTE TIJD) 1994 High Council of Republic-Parliament of Transition.
Leon Kengo wa Dondo 1994. Premier. Nu aangesteld door het HCR-PT i.p.v. Mobutu. Tshisekedi verwerpt de aanstelling. < bidden voor vrede blijkt niet genoeg
< VLUCHTELINGENSTROOM RWANDA 1995. Meer dan 1 miljoen vluchtelingen aan de
oostgrens met repressie van Hutu-moordeskaders.
REBELLIE EN MUITERIJ 1996. Mobutu's gezag takelt af. Grote delen van het land (met name in Oost-Zaïre) onbestuurbaar.
VAL MOBUTU (FIRST CONGO WAR) 1997. Mobutu stelt Tshisekedi en een week later
Bolongo nog aan als premier. Zonder waar effect.
ADFL ONDER KABILA 1997. Alliance of Democratic Forces for the Liberation of Congo-Zaire. Mobutu verzocht te vertrekken.
DEMOCRATIC REPUBLIC OF GONGO 1997. Tot nu. Mobutu vlucht via Togo naar Marokko
waar hij uiteindelijk overlijdt aan prostaatkanker.
Laurent-Désiré Kabila 1997. President. Pogingen om het land economisch te herstellen falen. Oost-Congo: rebellenstrijd.
SECOND CONGO WAR 1998. Ook wel: de Afrikaanse wereldoorlog. Zie (nogmaals): Second Congowar
LUSAKA-AKKOORDEN 1999. Eerste aanzet oplossing van het conflict hetgeen zich inmiddels tot 9 landen heeft uitgebreid.
MOORD L.D. KABILA 2001 Zgn. paleiscoup. 1 van zijn lijfwachten. Niet duidelijk
wie precies de opdracht heeft gegeven.
< Joseph Kabila Kabange 2001. President. Aangewezen als opvolger van zijn pleegvader. Weinig succes vreedzame oplossing.
EINDE SECOND CONGO WAR 2003 Pretoria-akkoorden met instelling Transition Government of DRC. Kabila blijft president.
Thomas Lubanga 2005. Unie van Congolese Patriotten (UPC). Zit vast in Den Haag (zie ook: hier)
Antoine Gizenga 2006. Premier. Inmiddels hoogbejaard en kan weinig meer doen.
Nicolas Tiangaye 2013. Premier. Bozizé verlaat het land.
< Michel Djotodia 2013. Eerste president met een moslimachtergrond in een hoofdzakelijk christelijke maatschappij. Proclameert zichzelf tot president nadat Bozizé het land is ontvlucht.
Alexandre-Ferdinand Nguendet 2013. President of the National Transitional Council. Voorbereiding verkiezingen.
André Nzapayké 2014. Premier ad hoc.
Mahamat Kamoun 2014. Premier. De premier wordt aangewezen door de president.
Aanvullend: landenweb Centaal Afrikaanse Republiek
Reisadvies: Centraal Afrikaanse Republiek... niet reizen dus!
______________________________________________________________________________
Eerst zoeken naar een leuk stukje muziek... doe dit maar (Africa no. 1).
Grenzen:
> Noord: Tsjaad
> Oost: Central African Republic
> Zuid: Congo, Gabon, Equatorial Guinea
> West: Nigeria
Evenals Ghana 10 regio's van noord naar zuid:
Politiek leiderschap gaat sinds de onafhankelijkheid in 1960 feitelijk maar over twee man: Ahidjo en Biya (na 34 jaar nog steeds en daarmee na dos Santos van Angola en Mbasogo van Equatorial Guinea de langstzittende leider). Het ambt 'premier' is ingesteld met wisselend een Frans- en Engelstalige bezetting, maar de president is de invloedrijke man.
< Ahmadou Babatoura Ahidjo 1960. President. Onafhankelijk van de Fransen en voor zover het de (zuid/noord)westelijke regio's betreft van de Britten. Een 22-jarige ambtstermijn is mogelijk omdat Cameroon weinig rivaliteit tussen de verschillende bevolkingsgroepen heeft gekend, behalve misschien die tussen de Engels- en Franstaligen.
Veruit dominant blijft het CPDM van Biya tot ergernis van de twee Engelstalige staten. Politiek heeft Cameroon dus een veel slechtere reputatie als bijvoorbeeld Ghana. Toch zijn bepaalde takken van sport zoals het onderwijssysteem goed ontwikkeld.
Aanvullend: landenweb Kameroen
Reisadvies: Kameroen
________________________________________________________________________________
Vulkanisch eilandencomplex in de Atlantic Ocean ten zuidwesten van Kameroen met als hoogste top Pico de Sao Tomé (iets hoger dan 2km) op het eiland Sao Tomé (ruim 90% van het oppervlak). Het maakt daarmee onderdeel uit van een matige vulkanische zone vanuit de Atlantische MOR dat in het noordoosten van Kameroen ophoudt (Cameroon Line). Principe is slechts een rotseiland (iets lager dan 1 km), wel met een autonome status. Voordat de Portugezen er in de 13e eeuw kwamen aanwaaien (Escobar) was het gebied onbewoond.
29 Sao Tomé & Principe 200.000 (aantal inwoners, iets dergelijks als Haarlem) 964 (aantal vierkante km's) Sao Tomé (hoofdstad)< Manuel Pinto da Costa 1975. President. Onafhankelijk van Portugal (Anjerrevolutie). De MLSTP als enige toegestaan.
Leonel Mário d'Alva 1975 Premier vanaf 1974. Movimento de Libertação de São Tomé e Príncipe (MLSTP).
Miguel Trovoada 1975 Premier. Classmate en vriend van da Costa tot 1979. Het ambt wordt opgeschort tot 1988
Celestino Rocha da Costa 1988 Premier. Nog steeds MLSTP. Aanloop naar democratie. Trovoada volgt het op de voet.
Daniel Lima dos Santos Daio 1991. Premier. Partijloos. Overgangsfase naar
meerpartijenstelsel. dos Santos Daio door Trovoada op een zijspoor gezet.
Armindo Vaz d'Almeida 1995. Premier. MLSTP/PSD (Partido Social Democrata) vanaf hier. Principe verkrijgt autonomie.
Fernando "Cobo" Pereira 2003. President by coup. Heeft een weekje geduurd. Dubieuze rol Angola. Waarom Angola dat duizend kilometer verderop ligt? Aha, oude Portugese kolonie.
< Fradique de Menezes 2003. President. Nu redelijk stabiel.
Manuel Pinto da Costa 2011. Opnieuw de oude leider uit 1975. Bekijk HIER
Aanvullend: landenweb Sao Tomé & Principe
Reisadvies: Sao Tomé & Principe
_________________________________________________________________________
Equatorial Guinea
Een ordinaire dictatuur op een bedenkelijk nivo. Mbasogo beschuldigde zijn oom Nguema van machtsmisbruik en liet hem executeren. Wat is het gevolg?
Fysisch bestaat het land uit twee delen:
1. Río Muni op het Afrikaanse vaste land ten zuiden van Kameroen met
voornamelijk tropisch regenwoud.
2.
Een vulkanisch-/rotscomplex in de Atlantic Ocean met het eiland Bioko + Malabo als kern. San Antonio
de Pale dat ten zuiden van Sao Tome ligt hoort ook bij Equatorial Guinea. Bekijk: Malabo
30 Equatorial Guinea 560.000 (aantal inwoners, ongeveer de stad Den Haag) 28.051 (oppervlakte in vierkante km's, ongeveer België) Malabo (hoofdstad)
Bonifacio Ondó Edu 1963 Prime-minister. Behorend tot de 'Fang' = Bantoetalig
< Francisco Macías Nguema 1968. Na Spaanse handen (Franco). Dictatuur. Gelijkenis met Mobutu Sese Seko van Zaire: een God... bekijk DOCUMENTAIRE
Teodoro Obiang Nguema Mbasogo 1979. Executie van zijn oom Nguema: machtsmisbruik
Cristino Seriche Bioko 1982 Premier. In 1987 wordt de Partido Democratico Guinea Ecuatorial (PDGE) opgericht: Mbasogo. De PDGE blijft de macht behouden tot 2016 met Mbasogo aan het roer en strijdt daarmee met dos Santos van Angola om het langstzittend leiderschap.
Aanvullend: landenweb Equatorial Guinea
Reisadvies: Equatorial Guinea
____________________________________________________________________________
Gabon. Ligt ten zuiden van Cameroon en ten noorden van Congo Kinshasa.
Mont Iboundji: 1575m onderdeel van het Chaillu-massief waar vanuit ook de meeste rivieren ontspringen en oostwaards afwateren richting het Congobekken. Gabon bestaat uit tropisch regenwoud met wat gebergteketens in het oosten.
< deze mijnheer vernielt de natuur zonder dat hij het waarschijnlijk door heeft
< Kustlijn langs de Atlantische Ocean
tussen Equatorial Guinee en Congo-Brazzaville (Loango National Park): ruim 800 km met voornamelijk
mangrove zoals in bijna alle moerassige kustgebieden. Gabon is een dictatuur,
maar een positieve. Ecotoerisme:
milieuvriendelijk en strikte voorwaarden verbonden aan visa-afgifte. Het
consulaat zit in Rotterdam (Westblaak 95) en voor de ambassade moet je naar
Brussel (veel verschil tussen ambassade en consulaat is er overigens niet).
< Omar Bongo, ruim 40 jaar aan de macht in 2009.
31 Gabon 1.455.000 (aantal inwoners) 267.668 (oppervlakte in vierkante km's, ruim 6x Nederland) Libreville (hoofdstad)
Léon M'ba 1961. President. In 1964 ten val gebracht maar met Franse steun opnieuw aan de macht.
Omar Bongo 1967. President. Parti Démocratique Gabonais (PDG).
Rose Francine Rogombé 2009. Acting na het overlijden van Bongo. De vraag is natuurlijk wat te doen met het land na 40 jaar heerschappij van één man.
Ali-Ben Bongo Ondimba 2009. President. PDG. Na ongeregeldheden (dat kwam onder Bongo niet voor, althans openbaar niet).
Aanvullend: landenweb Gabon
Reisadvies: Gabon
_____________________________________________________________________________
Congo-Brazzaville
De politieke geschiedenis van (Frans) Congo kan na de onafhankelijkheid worden verdeeld in 3 perioden:
1. Youlou en Massamba-Débat (1960-1968): wrijving tussen het Franse bondgenootschap en de invloed van Rusland en China
2. De PCT van Ngouabi en Nguesso (1968-1992): dictatoriaal socialisme met steun van de Sovjet-Unie
3. Chaos (1992-heden): meerpartijstelsel met Nguesso en Lissouba
Het wegvallen van het 'stabiele' PCT-bolwerk heeft dus zijn tol geeist: wel democratie, maar tegelijkertijd niet in staat om de bovenwaterdrijvende etnische conflicten (met name in de zuidoostelijke Pool-regio = < hoofdstad Brazzaville) te beteugelen. Dit heeft in 1997 geleid tot een slachtpartij. Nguesso heeft voor 2002 een nieuwe grondwet laten opstellen (in zijn voordeel uiteraard), hetgeen o.a. heeft geleid tot censuur. De (veiligheids)situatie is anno 2009 sterk verbeterd en toeristen ondervinden in het gehele land nauwelijks problemen.
Relief: 1. Een smalle moerassige kustvlakte langs de Atlantic Ocean
2. Plateau des Achikouya (ook: Kristalgebergte), een laag zadelvormig massief oostwaards
3. Het Congo-Oubangui-bekken noordoostwaards
4. Het plateau van Oubangui-Eule dat in het uiterste noorden grenst aan Oubangui-Chari.
De grenzen met de (noord)oostelijke buurlanden zijn voornamelijke rivieren (de Oubangui Eule, de Congo en de Sangha (Cameroon)
De noordwestgrens = Gabon met vooral dicht tropisch regenwoud.
In het uiterste zuidwesten grenst het land aan Angola middels de enclave Cabinda.
Congo Brazzaville 3.840.000 (aantal inwoners 2005) 342.000 (oppervlakte in vierkante km's, een tamelijk dunbevolkt gebied dus) Brazzaville (hoofdstad)
Fulbert Youlou/Jacques Opangault 1958. Overgang van Frans overzees gebied naar
zelfbestuur. Onafhankelijke republiek: 1960.
Fulbert Youlou 1960. President. Nieuwe presidentiele grondwet. National Révolutionnaire Mouvement (MNR, 1962). < Youlou met het Franse staatshoofd De Gaulle
Alphonse Massamba-Débat 1963. President/premier. MNR. Youlou verdreven na
slechte economische resultaten
Pascal Lissouba 1963 Premier. MNR. Onder Ngouabi in 1968 het enig overblijvende regeringsonderdeel.
Ambroise Édouard Noumazalaye 1966 Premier. MNR. Tot 1968: Ngouabi vindt het premierambt niet meer nodig
Augustin Poignet 1968 President. Voor 1 dag. Instabiele periode met een reeks van beschuldigingen wegens verraad.
Alphonse Massamba-Débat 1968 President. Terug voor 1 maand. In 1977 executie wegens betrokkenheid bij moord Ngouabi.
Marien Ngouabi 1968. Chairman of the National Council of the Revolution met een pro Russisch/Chinees bewind.
Alfred Raoul 1968 President/premier. Militair bewind. Slechts een ondergeschikte rol onder Ngouabi.
Marien Ngouabi 1969. Uitroeping Répblique populaire du Congo. Oprichting Parti
Congolais du Travail (PCT).
Henri Lopès 1973. Premier. PCT. Bezoek aan China in 1975 zonder de zieke Mao te hebben ontmoet.
Louis Sylvain Goma 1975. Premier. PCT. Onder 3 staatshoofden: Ngouabi, Yombi-Opango en Nguesso.
Joachim Yombi-Opango 1977 President. PCT. Moord Ngouabi. Mislukte coup.
Terechtstelling Massamba-Débat.
Jean-Pierre Thystère Tchicaya 1979. Interim. Yombi-Opango door het PCT-politburo opzij geschoven ten gunste van Nguesso.
Denis Sassou Nguesso 1979. President. PCT. Wederom dictatoriaal bewind. Bemiddelende rollen o.a. onafhankelijk Namibie.
Ange Édouard Poungui 1984. Premier. PCT. Loyaal aan Nguesso (anders geen 5 jaar ambtstermijn).
Alphonse Poaty-Souchlaty 1989. Premier. PCT. Einde eenpartijstaat onder de PCT en daarmee de Marxistische ideologie.
< Pointe Noire (Vue-aériènne-de-l'aéroport), de één na grootste stad. Pierre Moussa 1990
Premier. PCT. Overgang. Scheiding partijbestuur en staatsbestuur.
Louis Sylvain Goma 1991. Premier. Tweede termijn. De val van de Sovjet-Unie werkt door. Voorbereiding grondwet (1992)
André Ntsatouabantou Milongo 1991. Premier. République du Congo. Partijloos. Definitieve overgang naar een meerpartijstelsel.
Pascal Lissouba 1992. President. Union Panafricaine pour la Démocratie Sociale
(UPADS).
Einde 23 jaar PCT-regime.
Stéphane Maurice Bongho-Nouarra 1992. Premier. UPADS. Belangrijke rol in de
aanloop naar het meerpartijsysteem. Charles David Ganao 1996. Premier. Union des Forces
Démocratiques (UFD). De etnische tegenstellingen boven water.
BURGEROORLOG 1997. Lissouba ter dood veroordeeld maar richt -gevlucht naar
Europa- een regering in ballingschap op.
Denis Sassou Nguesso 1997. President. Voor onbepaalde tijd. Met steun van Angola
en vermeend: het Franse Elf Acquitaine.
Isidore Mvouba 2005 Premier. PCT! Het ambt opgeschort vanaf 1997 na de burgeroorlog. Nguesso herkozen in 2002.
Het komt regelmatig voor dat Afrikaanse leiders bij referendum de Grondwet ter discussie stellen om de maximale twee maal vijf jaar presidentschap voor een derde termijn mogelijk te maken. Het is een vorm van democratie. De vraag is echter meestal of de stemgang correct verloopt.
Aanvullend: landenweb Congo Brazzaville
Reisadvies: Congo Brazzaville
_____________________________________________________________________________
Congo (Democratic Republic of Congo)
Politiek: eigenlijk zijn er sedert de onafhankelijkheid van Belgie maar 2 perioden te onderscheiden:
a. tijdens Mobutu vanaf 1960
b. na Mobutu vanaf 1997 (Kabila's)
Congo grenst evenals Soedan aan 9 landen.
Ik loop ze wederom geografisch door:
1. Congo-Brazzaville
Ten noorden van de Congo-rivier: Equateur (Mbandaka) uiteindelijk uitmondend in de hoofdstad Kinshasa, tevens een aparte provincie. De steden Kinshasa en Brazzaville liggen tegenover elkaar gescheiden door een rivier (hoe meer water, hoe beter soms).
Bekijk documentaire Kinshasa, het enige Congolese stukje met reisadvies 'geel' (= oppassen)
Zowel Kinshasa als Brazzaville hebben hun handen vol aan de eliminatie van
spanningen.
Het zgn. Congobekken met de centrale traagstromende rivier de Congo (voorheen de Zaire) vormt het komvormige kernplateau van ca. 400m hoog hetgeen duidt op een vroegere binnenzee gelet op de moerassige overblijfselen met o.a. < Le Lac Mai Ndombe in het noorden van Bandundu.
Het overgrote deel van dit gebied vormt
een dicht ontoegankelijk tropisch woud waar nog weinig over bekend is. < Mwana Pwo Mask Bandundu
VN-missie: MONUC
2. Central African Republic
Groot deel van de noordgrens met een belangrijke watertoevoer vanuit het Oubangui-Chari-massief richting de Congo-rivier.
Conflicten zijn er nauwelijks met dit land, de grens is fysisch ontoegankelijk en zeer dun bevolkt. Fysisch ontoegankelijk = dus niet dat er een zooitje militairen de grens bewaken.
Slechts het uiterste noordwesten van Equateur in de buurt van Bangui vormt een gespannen gebied. De CAR heeft thans qua politieke (in)stabiliteit genoeg aan zichzelf. < anti-Franse demonstratie Bangui
3. Soedan
Het uiterste dunbevolkte noordoosten. Slechts zijdelings betrokken bij de 2e Congolese oorlog: bestrijding MLC. Dit houdt verband met het conflict Al-Bashir-Museveni m.b.t. Joseph Kony's LRA en heeft eigenlijk weinig met de DRC te maken.
De grens Soedan - Congo wordt overigens niet eens gecontroleerd door Al-Bashir. De Soedanese People Liberation Movement or Army (SPLM/A) is hier heer en meester (pic boven, tegenwoordig Zuid-Soedan).
< Garamba Nation Park, zoek op: neushoorn. Het landschap is hier dus savanne-achtig.
Armindo Vaz d'Almeida 1995. Premier. MLSTP/PSD (Partido Social Democrata) vanaf hier. Principe verkrijgt autonomie.
< Fradique de Menezes 2003. President. Nu redelijk stabiel.
Aanvullend: landenweb Sao Tomé & Principe
Reisadvies: Sao Tomé & Principe
_________________________________________________________________________
Een ordinaire dictatuur op een bedenkelijk nivo. Mbasogo beschuldigde zijn oom Nguema van machtsmisbruik en liet hem executeren. Wat is het gevolg?
Fysisch bestaat het land uit twee delen:
Bonifacio Ondó Edu 1963 Prime-minister. Behorend tot de 'Fang' = Bantoetalig
< Francisco Macías Nguema 1968. Na Spaanse handen (Franco). Dictatuur. Gelijkenis met Mobutu Sese Seko van Zaire: een God... bekijk DOCUMENTAIRE
Cristino Seriche Bioko 1982 Premier. In 1987 wordt de Partido Democratico Guinea Ecuatorial (PDGE) opgericht: Mbasogo. De PDGE blijft de macht behouden tot 2016 met Mbasogo aan het roer en strijdt daarmee met dos Santos van Angola om het langstzittend leiderschap.
Aanvullend: landenweb Equatorial Guinea
Reisadvies: Equatorial Guinea
____________________________________________________________________________
Mont Iboundji: 1575m onderdeel van het Chaillu-massief waar vanuit ook de meeste rivieren ontspringen en oostwaards afwateren richting het Congobekken. Gabon bestaat uit tropisch regenwoud met wat gebergteketens in het oosten.
< deze mijnheer vernielt de natuur zonder dat hij het waarschijnlijk door heeft
31 Gabon 1.455.000 (aantal inwoners) 267.668 (oppervlakte in vierkante km's, ruim 6x Nederland) Libreville (hoofdstad)
Léon M'ba 1961. President. In 1964 ten val gebracht maar met Franse steun opnieuw aan de macht.
Omar Bongo 1967. President. Parti Démocratique Gabonais (PDG).
Rose Francine Rogombé 2009. Acting na het overlijden van Bongo. De vraag is natuurlijk wat te doen met het land na 40 jaar heerschappij van één man.
Aanvullend: landenweb Gabon
Reisadvies: Gabon
_____________________________________________________________________________
De politieke geschiedenis van (Frans) Congo kan na de onafhankelijkheid worden verdeeld in 3 perioden:
1. Youlou en Massamba-Débat (1960-1968): wrijving tussen het Franse bondgenootschap en de invloed van Rusland en China
2. De PCT van Ngouabi en Nguesso (1968-1992): dictatoriaal socialisme met steun van de Sovjet-Unie
Het wegvallen van het 'stabiele' PCT-bolwerk heeft dus zijn tol geeist: wel democratie, maar tegelijkertijd niet in staat om de bovenwaterdrijvende etnische conflicten (met name in de zuidoostelijke Pool-regio = < hoofdstad Brazzaville) te beteugelen. Dit heeft in 1997 geleid tot een slachtpartij. Nguesso heeft voor 2002 een nieuwe grondwet laten opstellen (in zijn voordeel uiteraard), hetgeen o.a. heeft geleid tot censuur. De (veiligheids)situatie is anno 2009 sterk verbeterd en toeristen ondervinden in het gehele land nauwelijks problemen.
2. Plateau des Achikouya (ook: Kristalgebergte), een laag zadelvormig massief oostwaards
3. Het Congo-Oubangui-bekken noordoostwaards
4. Het plateau van Oubangui-Eule dat in het uiterste noorden grenst aan Oubangui-Chari.
De grenzen met de (noord)oostelijke buurlanden zijn voornamelijke rivieren (de Oubangui Eule, de Congo en de Sangha (Cameroon)
De noordwestgrens = Gabon met vooral dicht tropisch regenwoud.
In het uiterste zuidwesten grenst het land aan Angola middels de enclave Cabinda.
Congo Brazzaville 3.840.000 (aantal inwoners 2005) 342.000 (oppervlakte in vierkante km's, een tamelijk dunbevolkt gebied dus) Brazzaville (hoofdstad)
Fulbert Youlou 1960. President. Nieuwe presidentiele grondwet. National Révolutionnaire Mouvement (MNR, 1962). < Youlou met het Franse staatshoofd De Gaulle
Pascal Lissouba 1963 Premier. MNR. Onder Ngouabi in 1968 het enig overblijvende regeringsonderdeel.
Ambroise Édouard Noumazalaye 1966 Premier. MNR. Tot 1968: Ngouabi vindt het premierambt niet meer nodig
Augustin Poignet 1968 President. Voor 1 dag. Instabiele periode met een reeks van beschuldigingen wegens verraad.
Alphonse Massamba-Débat 1968 President. Terug voor 1 maand. In 1977 executie wegens betrokkenheid bij moord Ngouabi.
Marien Ngouabi 1968. Chairman of the National Council of the Revolution met een pro Russisch/Chinees bewind.
Alfred Raoul 1968 President/premier. Militair bewind. Slechts een ondergeschikte rol onder Ngouabi.
Henri Lopès 1973. Premier. PCT. Bezoek aan China in 1975 zonder de zieke Mao te hebben ontmoet.
Louis Sylvain Goma 1975. Premier. PCT. Onder 3 staatshoofden: Ngouabi, Yombi-Opango en Nguesso.
Jean-Pierre Thystère Tchicaya 1979. Interim. Yombi-Opango door het PCT-politburo opzij geschoven ten gunste van Nguesso.
Denis Sassou Nguesso 1979. President. PCT. Wederom dictatoriaal bewind. Bemiddelende rollen o.a. onafhankelijk Namibie.
Ange Édouard Poungui 1984. Premier. PCT. Loyaal aan Nguesso (anders geen 5 jaar ambtstermijn).
Alphonse Poaty-Souchlaty 1989. Premier. PCT. Einde eenpartijstaat onder de PCT en daarmee de Marxistische ideologie.
Louis Sylvain Goma 1991. Premier. Tweede termijn. De val van de Sovjet-Unie werkt door. Voorbereiding grondwet (1992)
André Ntsatouabantou Milongo 1991. Premier. République du Congo. Partijloos. Definitieve overgang naar een meerpartijstelsel.
Einde 23 jaar PCT-regime.
Isidore Mvouba 2005 Premier. PCT! Het ambt opgeschort vanaf 1997 na de burgeroorlog. Nguesso herkozen in 2002.
Het komt regelmatig voor dat Afrikaanse leiders bij referendum de Grondwet ter discussie stellen om de maximale twee maal vijf jaar presidentschap voor een derde termijn mogelijk te maken. Het is een vorm van democratie. De vraag is echter meestal of de stemgang correct verloopt.
Aanvullend: landenweb Congo Brazzaville
Reisadvies: Congo Brazzaville
_____________________________________________________________________________
Politiek: eigenlijk zijn er sedert de onafhankelijkheid van Belgie maar 2 perioden te onderscheiden:
a. tijdens Mobutu vanaf 1960
b. na Mobutu vanaf 1997 (Kabila's)
Congo grenst evenals Soedan aan 9 landen.
Ik loop ze wederom geografisch door:
Ten noorden van de Congo-rivier: Equateur (Mbandaka) uiteindelijk uitmondend in de hoofdstad Kinshasa, tevens een aparte provincie. De steden Kinshasa en Brazzaville liggen tegenover elkaar gescheiden door een rivier (hoe meer water, hoe beter soms).
Bekijk documentaire Kinshasa, het enige Congolese stukje met reisadvies 'geel' (= oppassen)
Het zgn. Congobekken met de centrale traagstromende rivier de Congo (voorheen de Zaire) vormt het komvormige kernplateau van ca. 400m hoog hetgeen duidt op een vroegere binnenzee gelet op de moerassige overblijfselen met o.a. < Le Lac Mai Ndombe in het noorden van Bandundu.
VN-missie: MONUC
Groot deel van de noordgrens met een belangrijke watertoevoer vanuit het Oubangui-Chari-massief richting de Congo-rivier.
Conflicten zijn er nauwelijks met dit land, de grens is fysisch ontoegankelijk en zeer dun bevolkt. Fysisch ontoegankelijk = dus niet dat er een zooitje militairen de grens bewaken.
Het uiterste dunbevolkte noordoosten. Slechts zijdelings betrokken bij de 2e Congolese oorlog: bestrijding MLC. Dit houdt verband met het conflict Al-Bashir-Museveni m.b.t. Joseph Kony's LRA en heeft eigenlijk weinig met de DRC te maken.
< Garamba Nation Park, zoek op: neushoorn. Het landschap is hier dus savanne-achtig.
< Province Orientale (oostelijke provincie) met Kisangani als 2e Congolese stad. Oostgrens: laagtepunt Lake Albert. Hoogtepunt: het Ruwenzorigebergte met o.a. de Mount Stanley (5119m, het op 2 na hoogste punt van Afrika) eveneens op de grens maar dan iets zuidelijker (brongebied van de Nijl).
Nord Kivu met Goma als hoofdstad. Fysisch: het Virungamassief, centraal onderdeel van de grote Oost-Afrikaanse breukzone met twee zeer actieve vulkanen ten noorden van Lake Kivu: de Nyamuragira (3058m, bekijk: uitbarsting dec 2011) en iets ten zuiden daarvan < de Nyiragongo (3470m) die in 2002 de stad Goma nog in de as heeft gelegd.
Noorden van de regio: Lake Edward.
< Reizen naar deze gebieden worden sinds enige tijd ontraden vanwege frequent oplaaiend geweld door verschillende militante groepen met berovingen en verkrachtingen: conflict North Kivu... bekijk: uitleg in beeld
Noordwestelijk deel Lake Tanganyika: Sud Kivu met Bukavu als hoofdstad. < Op de grote Afrikaanse slenkmeren kom ik in het volgende deel terug (Oost-Afrika). Bekijk: impressie Bukavu
7. Tanzania
Voor zover bekend geen noemenswaardige conflicten. Beide landen worden gescheiden door hoge gebergteketens met daartussen een indrukwekkend diep langgerekt meer (Lake Tanganyika dus). Dit zal de reden zijn dat beide landen niet met elkaar overhoop liggen. De bevolkingsconcentratie van Tanzania bevindt zich honderden kilometers oostwaards richting de Indische Oceaan. Noordgrens van Katanga: Maniema met de hoofdstad Kindu.
Katanga met het plateau de la Manika (of het 'Katanga-plateau') en in het zuid-oosten de steden Kolwezi en Lumumbashi. De oostgrens met Zambia wordt gevormd door de Luapula (zijtak Lualaba/Congo) die uitmondt in één van de depressies van het Oost-Afrikaans slenksysteem: Lake Mweru. Ten westen van deze 'slenk' een 'horst': Chaines des Mitumba (Mitumba-gebergte). Zie: Africa physical map
< Katanga is van oudsher al een opstandige regio geweest met name vanwege de economische voorsprong. Ook hier zijn rebellen operationeel, bekijk dit
< Hoewel Mobutu Sese Seko begin jaren 70 zich aansloot bij de Mao-sociologie (China), moest hij zich al snel laten bekeren na de benarde economische toestand: toenadering tot het 'westen'. Dit betekende afstand van de pro-Russische MPLA en dus steun van de pro-westerse UNITA. Vanaf 1989 bestaat er geen 'westen' of 'oostblok' meer. Mobutu kwam daardoor in een isolement.
Bemoeienis van Khadaffi (Libya) en Mugabe (Zimbabwe) was in 2008 standaard (ik schrijf hier 2016).
< Koning Leopold II van Belgie: beschouwde Congo tijdens het koloniale tijdperk als een soort persoonlijk eigendom.
AFSCHEIDING KATANGA 1960. Moïse Kapenda Tsjombe gebruikmakend van de chaotische toestand. Steunend op België.
Joseph Iléo 1960. Premier. College of the general police chiefs met één opdracht: orde op zaken stellen.
Albert Ndele 1960 Premier. Mobutu deelt de lakens uit. Iléo tijdelijk uit functie.
Justin Marie Bomboko 1960. Chairman of the College of the general police chiefs totdat Mobutu zich in 1961 terugtrekt.
Antoine Gizenga 1961. Moord Lumumba. President in rebellie. Tegenstander van een statenbond.
Joseph Iléo 1961 Premier. Conferentie van Tananarive: Kalondji (Kasai) en Tsjombe (Katanga). Géén Gizenga.
UITWERKING TANANARIVE EN DE VN 1961 Nieuwe conferentie. Tsjombe stapt op uit onvrede vanwege de samenwerking Kasavubu - VN.
Cyrille Adoula 1961 Premier. Iléo treedt af om verzoening met Gizenga en de Lumumbisten mogelijk te maken.
< Moïse Tsjombe 1964. Premier en terug van weggeweest. Strijd met Kasavubu om het presidentschap.
Evariste Kimba 1965. Premier. Kasavubu ontslaat Tsjombe en er ontstaat opnieuw een politieke warboel.
Joseph-Désiré Mobutu 1965. President. 2e coup en nu definitief. Mouvement Populaire Révolutionnaire (MPR). Rest verboden.
Léonard Mulumba 1965. Premier (militair) onder Mobutu tot 1966. Daarna is het over en Mobutu regeert soeverein.
ZAIRE EN VERDERE NATIONALISATIE 1971. Zaire en Mobutu Sese Seko (interview 1969, Mobutu praat over democratie). Alle buitenlandse ondernemingen worden intussen 'gezaïriseerd'.
* Part I
* Part II
NIEUWE GRONDWET/HEILIGE UNIE 1992. Verenigde oppositie. Mobutu stelt na onlusten noodgedwongen het premierschap in.
< Etienne Tshisekedi 1992. Premier. Na de nationale conferentie van 1992. Mobutu weigert echter zijn autoriteit te erkennen.
INSTELLING HCR-PT (VOOR KORTE TIJD) 1994 High Council of Republic-Parliament of Transition.
Leon Kengo wa Dondo 1994. Premier. Nu aangesteld door het HCR-PT i.p.v. Mobutu. Tshisekedi verwerpt de aanstelling. < bidden voor vrede blijkt niet genoeg
REBELLIE EN MUITERIJ 1996. Mobutu's gezag takelt af. Grote delen van het land (met name in Oost-Zaïre) onbestuurbaar.
ADFL ONDER KABILA 1997. Alliance of Democratic Forces for the Liberation of Congo-Zaire. Mobutu verzocht te vertrekken.
Laurent-Désiré Kabila 1997. President. Pogingen om het land economisch te herstellen falen. Oost-Congo: rebellenstrijd.
SECOND CONGO WAR 1998. Ook wel: de Afrikaanse wereldoorlog. Zie (nogmaals): Second Congowar
LUSAKA-AKKOORDEN 1999. Eerste aanzet oplossing van het conflict hetgeen zich inmiddels tot 9 landen heeft uitgebreid.
< Joseph Kabila Kabange 2001. President. Aangewezen als opvolger van zijn pleegvader. Weinig succes vreedzame oplossing.
EINDE SECOND CONGO WAR 2003 Pretoria-akkoorden met instelling Transition Government of DRC. Kabila blijft president.
Antoine Gizenga 2006. Premier. Inmiddels hoogbejaard en kan weinig meer doen.
< Laurent Nkunda 2008. Langslepende conflicten oostgrens (Noord-Kivu).
< Situatie in 2016: zolang een land met een oppervlakte van ruim 60x Nederland (en 5x het aantal inwoners) door één man of partij wordt bestuurd zal het een rommeltje blijven. Er zal toch een keer een scheiding in regio's moeten gaan plaatsvinden (met alle precedentwerking ten gevolge voor alle andere Afrikaanse staten).
Aanvullend: landenweb Democratische Republiek Congo
Reisadvies: DRC
Volgend: Oost-Afrika
Aanvullend: landenweb Democratische Republiek Congo
Reisadvies: DRC
Volgend: Oost-Afrika
